| ตะไคร้หางสิงห์ | Phyllanthus taxodiifolius Beille, in Lecomte, Fl. Gen. Indo-Chine. 5: 605. 1927. | วงศ์ Phyllanthaceae | |
ไม้พุ่ม สูง 0.5–2 ม. แยกเพศร่วมต้น กิ่งเป็นเหลี่ยม หูใบรูปใบหอก ยาว 1–2 มม. ใบเรียงสลับระนาบเดียวหนาแน่น รูปใบหอกหรือรูปแถบ เบี้ยว ยาว 3–5 มม. ปลายมีติ่งแหลม เส้นแขนงใบข้างละ 3–4 เส้น ก้านใบสั้นมาก ช่อดอกตามซอกใบด้านล่างกิ่ง ดอกออกเดี่ยว ๆ บนช่อกระจุก ไม่มีกลีบดอก ดอกเพศผู้ กลีบเลี้ยง 4 กลีบ รูปไข่ ยาวประมาณ 0.5 มม. ขอบเรียบ ต่อมจานฐานดอกเป็นแผ่น 4 อัน กลม ๆ เกสรเพศผู้ 4 อัน ก้านชูอับเรณูเชื่อมติดกันที่โคน ไม่มีเกสรเพศเมียที่เป็นหมัน ก้านดอกยาว 3–4 มม. ดอกเพศเมีย กลีบเลี้ยง 6 กลีบ รูปรีหรือรูปไข่ ยาวประมาณ 1.5 มม. จานฐานดอกรูปถ้วย จักมน รังไข่เกลี้ยง ก้านเกสรเพศเมียปลายแยกเป็น 3 แฉก ยาว 0.2–0.3 มม. ผลแห้งแตก กลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 4–7 มม. แตกเป็น 3 ซีก ก้านผลยาวประมาณ 3 มม. มี 2 เมล็ดในแต่ละซีก รูปสามเหลี่ยม ยาวประมาณ 2.5 มม. มีเส้นใยฝอย | | | |
การกระจายพันธุ์ พบที่จีนตอนใต้ และภูมิภาคอินโดจีน ในไทยพบทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก และภาคกลาง ขึ้นตามที่โล่งใกล้แหล่งน้ำ ความสูง 50–700 เมตร | |
ภาพ ปรีชา การะเกตุ (อุบลราชธานี) | |
เอกสารอ้างอิง
| Chantaranothai, P. (2007). Euphorbiaceae (Phyllanthus). In Flora of Thailand Vol. 8(2): 503–504. | | Li, B. & Gilbert, M.G. (2008). Euphorbiaceae (Phyllanthus). In Flora of China Vol. 11: 189. |
|