| ชิงชี่อัสสัม | Capparis assamica Hook.f. & Thomson, Fl. Brit. India. 1: 177. 1872. | วงศ์ Capparaceae | |
ไม้พุ่ม สูง 0.5–3 ม. มีหนามขนาดเล็กหรือไม่มี กิ่งอ่อนมีขนสั้นนุ่ม เกล็ดหุ้มติดที่โคน ใบรูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับ รูปขอบขนาน รูปใบหอก หรือรูปแถบ ยาว 10–32 ซม. ปลายแหลมยาว โคนแหลม แผ่นใบเกลี้ยง เส้นแขนงใบข้างละ 8–10 เส้น หรือมากกว่าในใบรูแถบ ก้านใบยาว 0.5–8 มม. ช่อดอกแบบช่อกระจะออกที่ปลายกิ่ง ยาว 8–32 ซม. แกนกลางมีขนคล้ายขนกำมะหยี่ประปราย ดอกจำนวนมาก ใบประดับรูปลิ่ม ยาว 1.5–2 มม. มีขนคล้ายขนกำมะหยี่ประปราย ก้านดอกยาว 1–2.5 ซม. กลีบเลี้ยง 4 กลีบ เรียง 2 วง แยกจรดโคน รูปรีหรือรูปไข่ ยาว 3.5–4 มม. กว้าง 2–2.5 มม. คู่นอกโค้งเว้า ขอบบาง มีขนประปราย กลีบดอกสีขาวครีม มี 4 กลีบ เรียงซ้อนเหลื่อมเป็น 2 คู่ รูปขอบขนานหรือแกมรูปไข่ คู่หน้าขนาดเล็กกว่าเล็กน้อย ยาวประมาณ 5 มม. ปลายกลีบตัด มีขนประปราย เกสรเพศผู้ 12–18 อัน ก้านชูอับเรณูยาวประมาณ 2 เท่าของก้านชูเกสรเพศเมีย ก้านชูเกสรเพศเมียยาว 6–11 มม. เกลี้ยง ขยายในผล รังไข่มี 1 ช่อง รูปไข่ ยาวประมาณ 2 มม. เกลี้ยง ก้านชูเกสรเพศเมียเกลี้ยง ยอดเกสรเพศเมียเป็นตุ่ม ผลคล้ายผลสดรูปกลม ๆ เส้นผ่านศูนย์กลาง 5–9 มม. ก้านชูผลยาว 2–2.5 ซม. สุกสีแดง มี 1–2 เมล็ด ยาว 4–5 มม. | | | |
การกระจายพันธุ์ พบที่อินเดีย จีนตอนใต้ พม่า และลาว ในไทยพบที่กาญจนบุรี และเชียงราย (ดอยตุง) ขึ้นในป่าดิบแล้งและป่าดิบเขา ความสูง 700-1250 เมตร | |
ภาพ Martin van de Bult (ดอยตุง เชียงราย) | |
เอกสารอ้างอิง
| Chayamarit, K. (1991). Capparaceae. Flora of Thailand Vol. 5(3): 249-250. | | Zhang, Mingli & Tucker, G.C. (2008). Capparaceae. Flora of China Vol. 7: 432, 433. |
|