| | ผักเบี้ยหนู | | Portulaca quadrifida L., Syst. Nat., ed. 12. 12, 2: 328. 1767. | | วงศ์ Portulacaceae | |
พืชล้มลุกทอดนอน อวบน้ำ ลำต้นเป็นข้อ มีราก ใบเรียงตรงข้าม ซอกใบมีขนยาว แผ่นใบหนา รูปไข่หรือรูปไข่กลับ ยาว 4–8 มม. ปลายมนหรือแหลม โคนเรียวแคบจรดก้านใบ ดอกออกเดี่ยว ๆ ติดบนวงใบประดับคล้ายใบ มี 4 หรือ 5 อัน มีขนยาวสีขาว กลีบเลี้ยง 2 อัน เชื่อมติดกันที่โคน แผ่นกลีบบาง รูปไข่กลับ ยาว 2.5–3 มม. กลีบดอก 4 กลีบ โคนเชื่อมติดกัน รูปขอบขนาน ยาว 3–6 มม. ปลายกลีบเป็นติ่งแหลม เกสรเพศผู้ 8–10 อัน ติดที่โคนกลีบดอก ก้านชูอับเรณูรูปเส้นด้าย อับเรณูมี 2 ช่อง หันเข้า แตกตามยาว รังไข่กึ่งใต้วงกลีบ ก้านเกสรเพศเมียรูปเส้นด้าย ยอดเกสรเพศเมียจัก 3 หรือ 4 พู ผลแห้งแตก รูปกลม ๆ เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2.5 มม. เปลือกบาง มีหลายเมล็ด กลม ๆ แบน ๆ สีเทา ขนาดประมาณ 1 มม. มีปุ่มกระจาย | | | |
การกระจายพันธุ์ มีถิ่นกำเนิดในแอฟริกา ขึ้นเป็นวัชพืชทั่วไปในเขตร้อน ยอดอ่อนกินเป็นผักสด มีสรรพคุณด้านสมุนไพรคล้ายผักเบี้ย (Portulaca oleracea L.)
ชื่อสามัญ คือ chicken weed | |
ภาพ ราชันย์ ภู่มา (กรุงเทพฯ) | |
เอกสารอ้างอิง
| Lu, Dequan Lu & Gilbert, M.G. (2003). Portulacaceae. In Flora of China Vol. 5: 442–443. | | Tropical Plants Database, Ken Fern. tropical.theferns.info. 2019-10-14. |
|
