Plant of the month October,2017
English (ไทย)

 

 

เสี้ยวแดง  
Lasiobema penicilliloba (Pierre ex Gagnep.) A. Schmitz, Bull. Soc. Roy. Bot. Belgique 110: 13 1977.
วงศ์ Fabaceae

ไม้พุ่ม สูงได้ถึง 2 ม. มีมือจับ มีขนยาวสีน้ำตาลแดงตามกิ่งอ่อน เส้นแขนงใบด้านล่าง ก้านใบ แกนช่อดอก ใบประดับ ก้านดอก ฐานดอกและกลีบเลี้ยง หูใบรูปใบหอกขนาดเล็ก ใบรูปไข่ ยาว 5–6 ซม. ปลายแฉกลึกเกินกึ่งหนึ่ง โคนเว้าตื้น เส้นใบ 7–9 เส้น ก้านใบยาว 2–4 ซม. ช่อดอกแบบช่อกระจะ ยาวได้ถึง 20 ซม. ใบประดับรูปเส้นด้าย ยาวประมาณ 5 มม. ก้านดอกยาว 1–2 ซม. ใบประดับย่อยสั้นกว่าใบประดับเล็กน้อย ติดใต้จุดกึ่งกลางก้านดอก ตาดอกรูปกระสวย ยาว 4–5 มม. ปลายมี 5 แฉกเล็ก ๆ ฐานดอกสั้น กลีบเลี้ยงแยก 5 แฉก รูปขอบขนาน พับงอกลับ ติดทน ยาวประมาณ 2 มม. ดอกสีเขียวอมเหลือง กลีบรูปใบหอก มีก้านสั้น ๆ กลีบสั้น 3 กลีบ ยาวประมาณ 3 มม. กลีบยาว 2 กลีบ ยาว 4–5 มม. เกสรเพศผู้ 3 อัน ก้านชูอับเรณูยาว 3–4 มม. อับเรณูรูปรี ยาวประมาณ 1 มม. รังไข่เกลี้ยง ติดบนจานฐานดอกสีเหลือง มีก้านสั้น ๆ ก้านเกสรเพศเมียยาว 1–2 มม. ยอดเกสรไม่ชัดเจน ฝักรูปขอบขนาน แบน ๆ ยาว 3–6 ซม. ปลายมีจะงอย มี 2–3 เมล็ด แบน เส้นผ่านศูนย์กลาง 6–7 มม.

 

 

การกระจายพันธุ์  พบในภูมิภาคอินโดจีน ในไทยพบทางภาคตะวันออก และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ขึ้นตามป่าเต็งรัง ป่าดิบแล้ง ความสูง 200–800 เมตร

ภาพ  ปรีชา การะเกตุ (มุกดาหาร)

เอกสารอ้างอิง
Larsen, K., S.S. Larsen and J.E. Vidal. (1984).  Leguminosae-Caesalpinioideae. (Bauhinia penicilliloba). In Flora of Thailand Vol. 4(1): 33.