| กาหลงแดง | Bauhinia galpinii N.E.Br., Hooker's Icon. Pl. 20: t. 1994. 1891. | วงศ์ Fabaceae | |
ไม้พุ่มรอเลื้อย สูง 2–3 ม. กิ่งมีขนประปราย หูใบมี 1 คู่ รูปลิ่มแคบ ยาว 5–6 มม. มีขนประปราย ใบเรียงเวียน รูปไข่กว้าง กว้าง 2–7 ซม. ยาว 1–5.5 ซม. ปลายแฉกเว้าหนึ่งส่วนสามถึงหนึ่งส่วนสี่ ปลายแฉกกว้าง มนกลม แผ่นใบด้านล่างมีนวล เส้นโคนใบ 7 เส้น ก้านใบยาว 0.8–1.5 ซม. ช่อดอกแบบช่อกระจะสั้น ๆ ออกตรงข้ามใบ ก้านช่อหนา ยาว 0.5–1 ซม. มี 2–10 ดอก ในแต่ละช่อ ก้านดอกยาว 2–3.5 ซม. กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปใบพาย ยาว 1.5–2 ซม. แฉกด้านเดียว พับงอ ดอกสีแดงเข้ม มี 5 กลีบ ขนาดไม่เท่ากัน กลีบรูปสามเหลี่ยมกว้าง ยาว 1.5–2 ซม. ก้านกลีบรูปเส้นด้าย ยาวได้ถึงประมาณ 1.5 ซม. เกสรพศผู้ที่สมบูรณ์ 3 อัน ยาวประมาณ 3 ซม. สีเดียวกับกลีบดอก อับเรณูสีเทาดำ เกสรเพศผู้ที่เป็นหมัน 2–3 อัน รูปลิ่มแคบ ยาว 5–6 มม. รังไข่ยาวประมาณ 1 ซม. มีขนละเอียด เรียวยาวเป็นก้านเกสรเพศเมีย ก้านยาวประมาณ 1.5 ซม. ยอดเกสรเพศเมียเป็นตุ่ม ฝักรูปขอบขนาน ยาว 8–10 ซม. แบน โคนเรียวแคบ ปลายเป็นจงอย ก้านยาว 1–2 ซม. มี 3–5 เมล็ด รูปรีกว้าง แบน ยาวประมาณ 1 ซม. | | | |
การกระจายพันธุ์ มีถิ่นกำเนิดในแอฟริกาทางตอนใต้แถบประเทศซิมบับเว แซมเบีย โมซัมบิค ซวาซิแลนด์ และแอฟริกาใต้ เป็นไม้ประดับในเขตร้อน
หมายเหตุ: แก้ไขข้อมูล 18 มกราคม 2560 | |
ภาพ ราชันย์ ภู่มา (กรุงเทพฯ cultivated) | |
เอกสารอ้างอิง
| Staples, G.W. and D.R. Herbst. 2005. A tropical garden flora: Plants cultivated in the Hawaiian Islands and other tropical places. Bishop Museum Press. Honolulu, Hawai‘i. |
|