| ราชาวดีหลวง | Buddleja macrostachya Wall. ex Blume, Scroph. Ind. 42 1835. | วงศ์ Scrophuariaceae | |
ไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็ก สูงได้ประมาณ 5 ม. กิ่งเป็นสี่เหลี่ยมหรือมีปีก มีขนคล้ายรูปดาวตามกิ่งอ่อน แผ่นใบ กลีบเลี้ยงและหลอดกลีบดอกด้านนอก รังไข่ และผล หูใบคล้ายใบ ใบเรียงตรงข้าม รูปขอบขนานหรือรูปใบหอก ยาว 4–45 ซม. ปลายแหลมยาว โคนรูปลิ่มหรือเรียวสอบจรดลำต้น ขอบใบจักมน เส้นแขนงใบข้างละ 15–25 เส้น ไร้ก้านหรือเกือบไร้ก้าน ช่อดอกแบบช่อเชิงลด ออกที่ปลายกิ่ง ยาว 5–20 ซม. เรียงหนาแน่น เป็นกระจุก 1–3 ดอก ไร้ก้าน กลีบเลี้ยงรูประฆัง ยาว 3–6 มม. ปลายแยกเป็น 4 กลีบ รูปสามเหลี่ยม ยาวประมาณ 2 มม. ติดทน ดอกสีชมพูอมม่วง เชื่อมติดกันเป็นหลอด ปากหลอดกลีบสีส้ม หลอดกลีบรูปทรงกระบอกแคบ ๆ ยาว 0.8–1 ซม. มีขนยาวด้านใน ปลายแยกเป็น 4 กลีบ เรียงซ้อนเหลื่อมกันเล็กน้อย กลีบเกือบกลม ยาว 2–4 มม. เกสรเพศผู้ 4 อัน ติดใต้ปากหลอดกลีบดอก ก้านชูอับเรณูสั้นมาก อับเรณูยาวประมาณ 2 มม. โคนแฉกลึกรูปหัวใจ รังไข่เหนือวงกลีบ รูปรี ยาว 2–4 มม. มีขนรูปดาวสั้นนุ่ม มี 2–4 ช่อง ออวุลจำนวนมาก ก้านเกสรเพศเมีย 1 อัน ยาว 0.5–3 มม. ยอดเกสรรูปคล้ายกระบอง ผลแห้งแตก รูปรี ยาว 0.7–1 ซม. เมล็ดสีน้ำตาลอ่อน ยาวประมาณ 3 มม. มีปีกที่ปลายทั้งสองข้าง | | | |
การกระจายพันธุ์ อินเดีย ภูฎาน บังคลาเทศ พม่า จีนตอนใต้ เวียดนาม และภาคเหนือของไทยที่ดอยเชียงดาวและดอยผ้าห่มปก จังหวัดเชียงใหม่ ขึ้นตามที่โล่งบนเขาหินปูน ความสูง 1600–2200 เมตร
หมายเหตุ: แก้ไขข้อมูล 18 มกราคม 2560 | |
ภาพ สุคนธ์ทิพย์ ศิริมงคล (ดอยเชียงดาว เชียงใหม่) | |
เอกสารอ้างอิง
| Opie, P. and J. Parnell. 2002. Buddlejaceae. In Flora of Thailand Vol. 7 part 4: 659. | | Li, Bingtao and A. J. M. Leeuwenberg. 1996 Loganiaceae. In Flora of China Vol. 15: 336. |
|