| โมกเหลืองใบบาง | Wrightia lecomtei Pitard, Fl. Gen. I.-C. 3: 1118. 1933. | วงศ์ Apocynaceae | |
ไม้พุ่มหรือไม้ต้น สูงได้ถึง 5 ม. มีขนละเอียดตามกิ่งอ่อน ก้านใบ แผ่นใบทั้งสองด้าน ช่อดอก และกลีบเลี้ยง กิ่งแก่เกลี้ยง มีช่องอากาศ ใบเรียงตรงข้าม รูปรี รูปขอบขนาน หรือแกมรูปไข่กลับ ยาว 2.5–15 ซม. ใบที่โคนกิ่งมักมีขนาดเล็ก ปลายแหลมยาว โคนรูปลิ่ม แผ่นใบบาง เส้นแขนงใบข้างละ 5–9 เส้น ก้านใบยาว 2–5 มม. ช่อดอกแบบช่อกระจะ ออกสั้น ๆ ที่ปลายกิ่ง ยาว 3–7 ซม. แต่ละช่อมี 2–5 (–10) ดอก ก้านดอกยาว 1–1.6 ซม. กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปไข่ ยาว 1.5–2 มม. ขอบมีขนครุย โคนด้านในมีต่อมขนาดเล็ก แคบ ๆ กลีบดอกเรียงซ้อนทับกันด้านซ้ายในตาดอก ดอกบานคล้ายรูปกงล้อ สีขาวนวลหรืออมเหลือง หลอดกลีบยาว 5–6 มม. เกลี้ยง มี 5 กลีบ รูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับ ยาว 1–1.5 ซม. ปลายแหลมหรือมน มีขนละเอียดเป็นปุ่มทั้งสองด้าน กระบังมีชั้นเดียว ติดระหว่างกลีบดอก โคนแนบติดปากหลอดกลีบดอก ปลายเป็นติ่งแหลมขนาดเล็ก ยาวประมาณ 1 มม. เกสรเพศผู้ติดที่ปากหลอดกลีบดอก ก้านชูอับเรณูยาวประมาณ 2 มม. อับเรณูเรียวยาว ยาวประมาณ 6 มม. มีขนสั้นนุ่มทั้งด้านนอกและด้านใน รังไข่ยาวประมาณ 1.7 มม. เกลี้ยง คาร์เพล์แยกกัน ก้านเกสรเพศเมียยาวประมาณ 8.5 มม. รวมส่วนปลายยอดเกสรเพศเมีย | | | |
การกระจายพันธุ์ พบที่กัมพูชา ในไทยพบที่ภาคกลางตอนล่างแถบจังหวัดนครสวรรค์ ภาคตะวันออกเฉียงใต้ที่จันทบุรี และภาคใต้ที่พัทลุง ขึ้นในป่าดิบชื้นหรือป่าดิบแล้ง ความสูงระดับต่ำ ๆ และพบปลุกเป็นไม้ประดับ
หมายเหตุ: แก้ไขข้อมูล 18 มกราคม 2560 | |
ภาพ ราชันย์ ภู่มา (กรุงเทพฯ cultivated) | |
เอกสารอ้างอิง
| Middleton, D. J. 1999. Apocynaceae. In T. Santisuk & K. Larsen (eds.), Flora of Thailand Vol. 7 part 1: 86. |
|