| ลุงขน | Ficus drupacea Thunb., Diss. Ficus 11. 1786. | วงศ์ Moraceae | |
ไม้ต้น กึ่งอาศัยหรือขึ้นบนพื้นดิน สูงได้ถึง 35 ม. มีขนสั้นนุ่มสีน้ำตาลแดงหรือเกลี้ยงตามกิ่ง หูใบ แผ่นใบทั้งสองด้าน ก้านใบ และผล หูใบยาว 1–2 ซม. ใบเรียงเวียน รูปรี รูปไข่กลับ หรือรูปขอบขนาน ยาว 7–35 ซม. ปลายแหลมเป็นติ่งสั้น ๆ โคนมน กลม หรือเว้าคล้ายรูปหัวใจตื้น ๆ แผ่นใบหนา มีผลึกซิสโทลิทกระจาย เส้นแขนงใบข้างละ 6–14 เส้น เส้นแขนงใบย่อยแบบกึ่งขั้นบันได มีต่อมไขที่โคนเส้นกลางใบ ก้านใบยาว 1–4.5 ซม. fig ออกเดี่ยว ๆ หรือเป็นคู่ตามซอกใบ รูปรี รูปขอบขนาน หรือเกือบกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 1–2.5 ซม. สุกสีเหลืองหรือแดงอมส้ม พบน้อยที่มีขน ไร้ก้านหรือมีก้านสั้นมาก ใบประดับที่โคน 2–3 ใบ รูปครึ่งวงกลม ขนาดไม่เท่ากัน ยาว 0.5–3 มม. ติดทน ช่องเปิดกว้าง 2–3 มม. มีรอยจักตามขอบ ใบประดับด้านบน 3 ใบ เรียงจรดกันหรือเหลื่อมกันเล็กน้อย | | | |
การกระจายพันธุ์ พบที่ศรีลังกา อินเดีย จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ออสเตรเลีย และทุกภาคของไทย ขึ้นในเบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น จนถึงความสูงประมาณ 800 เมตร
หมายเหตุ: แก้ไขข้อมูล 17 มกราคม 2560 | |
ภาพ ปรีชา การะเกตุ (น้ำสงคราม นครพนม) | |
เอกสารอ้างอิง
| Berg, C. C. and E. J. H. Corner. 2011. Moraceae in Flora of Thailand Vol. 10 part 4: 618–619. | | Zhengyi Wu, Zhe-Kun Zhou and M. G. Gilbert. 2003. Moraceae. In Flora of China Vol. 5: 42. |
|