|
เอื้องชมพูไพร |
Calanthe rosea (Lindl.) Benth., J. Linn. Soc., Bot. 18: 309. 1880. |
วงศ์ Orchidaceae |
|
กล้วยไม้ดิน เจริญด้านข้าง ลำลูกกล้วยรูปรีหรือรูปไข่ ยาว 3–6 ซม. รากหนาแน่น มีขน มี 1–2 ใบ พับจีบ รูปขอบขนาน ยาว 20–30 ซม. ปลายแหลมยาว โคนเรียวแคบคล้ายก้านใบ ยาวได้ถึง 15 ซม. มีกาบใบ ใบแห้งช่วงออกดอก ช่อดอกแบบช่อกระจะ ออกที่โคนลำลูกกล้วย ยาว 35–60 ซม. มีขนสั้นนุ่มหนาแน่น ใบประดับรูปใบหอก ยาว 1–5 ซม. ติดทน ก้านดอกรวมรังไข่ยาวได้ถึง 3 ซม. มีขนหนาแน่น ดอกสีชมพู มีขนสั้นนุ่มด้านนอก กลีบเลี้ยงแยกกัน รูปใบหอก ยาวประมาณ 2 ซม. ปลายแหลม กลีบปีกคล้ายกลีบเลี้ยง กลีบปากโคนติดกลีบปีก ห่อคล้ายเป็นหลอด หุ้มเส้าเกสร ปลายบานออก รูปรีกว้าง ยาวประมาณ 2.5 ซม. ปลายตัดหรือเว้าเล็กน้อย มีสีเข้มกว่ากลีบเลี้ยงและกลีบปีก เดือยเรียวยาว ยาว 2–3 ซม. เส้าเกสรสั้น หนา ยอดเกสรเพศเมียติดด้านข้าง เรณู 8 อัน แยกเป็น 2 กลุ่ม มีเมือกเหนียว |
|
|
|
การกระจายพันธุ์ พบที่พม่า ในไทยพบทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคตะวันตกเฉียงใต้ ที่ลำปาง (แจ้ซ้อน) พิษณุโลก (ทุ่งแสลงหลวง) ตาก (ดอยมูเซอร์ พะวอ) ชัยภูมิ (ภูเขียว) และกาญจนบุรี ขึ้นบนเขาหินปูนในป่าเบญจพรรณและป่าดิบแล้ง ความสูง 300–900 เมตร
หมายเหตุ: แก้ไขข้อมูล 27 ธันวาคม 2559 |
|
ภาพ ราชันย์ ภู่มา (ทองผาภูมิ กาญจนบุรี) |
|