Plant of the month January,2008
English (ไทย)

 

 

แก้วเจ้าจอม  
Guaiacum officinale L., Sp. Pl. 381. 1753.
วงศ์ Zygophyllaceae

ไม้พุ่มหรือไม้ต้น สูง 3–15 ม. ข้อพองเป็นปุ่ม ใบประกอบปลายคู่ ก้านใบประกอบยาว 0.5–1 ซม. ใบย่อยมี 2–3 คู่ เรียงตรงข้าม ใบรูปไข่กลับหรือรูปรี ปลายมน โคนรูปลิ่ม ขอบเรียบ ไร้ก้าน ดอกออกเดี่ยว ๆ เป็นกระจุกตามปลายกิ่ง 3–4 ดอก สีฟ้าอมม่วง กลีบเลี้ยงและกลีบดอกมีจำนวนอย่างละ 5 กลีบ กลีบเลี้ยงรูปไข่ โคนเชื่อมติดกัน ขนาดเล็ก หลุดร่วงง่าย กลีบดอกรูปรีหรือรูปไข่ ยาวได้ประมาณ 2 ซม. เกสรเพศผู้ 10 อัน แยกกัน อับเรณูติดด้านหลัง แตกตามยาว รังไข่เหนือวงกลีบ เกสรเพศเมีย 1 อัน ผลแห้งแตก แบน รูปหัวใจ ยาว 1.5–2 ซม. ปลายมีติ่งแหลม มีครีบ 2 ข้าง หนา สีเหลืองอมส้ม มี 1–2 เมล็ด

 

การกระจายพันธุ์  มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาใต้และอเมริกากลางแถบประเทศบาฮามัส โคลัมเบีย คิวบา จาไมก้า เปอร์โตริโก้ เวเนซุเอล่า ประเทศในหมู่เกาะอินดิสตะวันตก และทางตอนใต้ของรัฐฟลอริดาของสหรัฐอเมริกา

หมายเหตุ: แก้ไขข้อมูล 27 ธันวาคม 2559

ภาพ  ราชันย์ ภู่มา, สุคนธ์ทิพย์ ศิริมงคล (กรุงเทพฯ)

เอกสารอ้างอิง
ราชบัณฑิตยสถาน. 2547. อนุกรมวิธานพืชอักษร ก. ฉบับบราชบัณฑิตยสถาน แก้ไขเพิ่มเติม หจก. อรุณการพิมพ์ กรุงเทพฯ หน้า 396–397.