|
ชงโคป่าดอกแดง |
Bauhinia bidentata ssp. bicornuta (Miq.) K.Larsen & S.S.Larsen, Nat. Hist. Bull. Siam Soc. 25: 8. 1973. |
วงศ์ Leguminosae-Caesalpinoideae |
|
ไม้เถาขนาดใหญ่ มีมือจับ หูใบรูปใบหู ยาว 0.2–0.3 ซม. ใบเดี่ยว เรียงเวียน รูปไข่ ยาว 6–10 ซม. ปลายแหลม เว้าตื้น ๆ โคนกลมหรือตัด แผ่นใบเกลี้ยงทั้งสองด้าน เส้นแขนงใบข้างละ 5–7 เส้น ก้านใบยาว 1.5–2.5 ซม. ช่อดอกแบบช่อเชิงหลั่น ออกตามซอกใบหรือปลายกิ่ง ก้านช่อสั้น ใบประดับรูปไข่ ยาว 0.3–0.5 ซม. ดอกจำนวนมาก ก้านดอกยาว 2–2.5 ซม. ใบประดับย่อยรูปลิ่มแคบ ติดบนก้านดอกใกล้โคน ตาดอกกลม ปลายแหลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.3–0.5 ซม. ฐานรองดอกเป็นหลอด มีริ้ว ยาว 1.2–1.6 ซม. กลีบเลี้ยงแยก 3–4 ส่วน ปลายกลีบพับงอ ดอกสีเหลืองอมส้มหริสีแดง มี 5 กลีบ ขนาดเท่า ๆ กัน เรียงซ้อนเหลื่อม รูปไข่กลับหรือรูปขอบขนาน ยาว 1.5–2 ซม. ก้านกลีบสั้น มีขนประปรายด้านนอก เกสรเพศผู้ 3 อัน ก้านชูอับเรณูหนา ยาว 0.2–0.3 ซม. อับเรณูรูปรี มีรูเปิดตรงกลาง เกสรเพศผู้ที่เป็นหมัน 4–5 อัน ขนาดเล็ก รังไข่ยาว 0.3–0.4 ซม. มีขน ก้านรังไข่ยาว 0.1–0.2 ซม. ก้านเกสรเพศเมียสั้น ยอดเกสรรูปโล่ ฝักรูปขอบขนานหรือรูปใบหอก เกลี้ยง ยาว 10–20 ซม. |
|
|
|
การกระจายพันธุ์ พบที่คาบสมุทรมลายู สุมาตรา และภาคใต้ตอนล่างของไทยที่อำเภอแว้ง จังหวัดนราธิวาส ขึ้นตามชายป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 500 เมตร
หมายเหตุ: แก้ไขข้อมูล 23 ธันวาคม 2559 |
|
ภาพ มานพ ผู้พัฒน์ (แว้ง นราธิวาส) |
|