| | โป๊ยกั๊กป่า | | Illicium tenuifolium (Ridl.) A.C. Sm., Sargentia, vii. 68 (1947), cum diescr. Emend. | | วงศ์ Illiciaceae | |
ไม้ต้น สูงได้ถึง 10 ม. ใบเรียงเวียนเกือบเป็นวงรอบ 3–6 ใบ รูปรี รูปไข่กลับ หรือแกมรูปใบหอก กว้าง 2–5.5 ซม. ยาว 7–14 ซม. ปลายเรียวแหลม ขอบเรียบ โคนสอบ ก้านใบยาว 0.5–1.5 ซม. ดอกสีขาวหรืออมชมพู ออกเดี่ยว ๆ ตามง่ามใบหรือลำต้น สมบูรณ์เพศ ก้านดอกเรียว ยาวได้ถึง 5 ซม. วงกลีบรวมมี 11–18 กลีบ เรียง 2–3 ชั้น กลีบด้านนอกรูปไข่หรือกลม กลีบด้านในรูปขอบขนานหรือรูปใบหอก เรียงซ้อนเหลื่อม เกสรเพศผู้ 11–16 อัน มี 5–8 คาร์เพล์ เรียงเป็นวง แต่ละคาร์เพลมีออวุลเม็ดเดียว ผลแห้ง แตกด้านบน เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2 ซม. | | | |
การกระจายพันธุ์ พบที่คาบสมุทรมาเลเซีย และภาคใต้ตอนล่างของไทยที่ฮาลา–บาลา จังหวัดยะลา ขึ้นในป่าดิบชื้น ความสูง 700–1500 เมตร
หมายเหตุ วงค์โป๊กกั๊ก มีสกุลเดียว ประมาณ 40 ชนิด ในไทยมีรายงาน 2 ชนิด ผลอ่อนของโป๊ยกั๊กจีน (Illicium verum Hook.f.) หรือ Star Anise เป็นเครื่องเทศ และสกัดน้ำมันเป็นสมุนไพร และใช้ในโรงงานอุตสาหกรรมหลายชนิด แก้ไขข้อมูล 7 ธันวาคม 2559 | |
ภาพ ราชันย์ ภู่มา (ฮาลา–บาลา ยะลา) | |
เอกสารอ้างอิง
| Ng, F.S.P. 1973. Illiciaceae. In Whitmore (ed.) Tree Flora of Malaya Vol. 2: 253–256. | | Keng, H. 1972. Illiciaceae. In T. Smitinad & K. Larsen (eds.) Flora of Thailand Vol. 2: 115–116. |
|
