|
ขยัน |
Bauhinia strychnifolia Craib, Kew Bull. 1924, 95. 1924. |
วงศ์ Leguminosae - Caesalpinioideae |
|
ไม้เลื้อยมีมือเกาะ เถายาวได้ถึง 5 ม. ใบเดี่ยว เรียบ รูปขอบขนานแกมรูปไข่ ขนาด 4–15 x 2–8 ซม. แผ่นใบเกลี้ยง ปลายเรียวแหลม โคนกลมหรือรูปหัวใจ เส้นใบ 3–5 เส้น ปลายเส้นใบโค้งจดกัน ก้านใบยาว 2–3.5 ซม. ช่อดอกแบบช่อกระจะ ออกที่ปลายกิ่ง ยาว 15–100 ซม. ช่อสีแดง ดอกหนาแน่น ใบประดับรูปลิ่ม ติดทน ยาวประมาณ 1 ซม. กลีบเลี้ยงรูปถ้วย ยาว 0.5–1 ซม. มี 5 กลีบ มีขนสั้นนุ่ม สีชมพูอ่อนหรือสีแดง กลีบดอก 5 กลีบ รูปไข่กลับ ยาว 1.2–1.5 ซม. มีขนสั้นนุ่ม สีแดงหรือแดงเข้ม เกสรเพศผู้ 3 อัน ก้านชูอับเรณูสีแดง ยาวเลยหลอดกลีบดอก เกสรเพศผู้เป็นหมันมี 7 อัน ยาวไม่เท่ากัน รังไข่ยาวประมาณ 0.7 ซม. ก้านสั้น มีขนสั้นปกคลุม ก้านเกสรยาวประมาณ 0.7 ซม. ยอดเกสรเพศเมียไม่ชัดเจน ฝักรูปใบหอก แตกอ้า ยาว 15–16 ซม. มี 8–9 เมล็ด รูปขอบขนาน ยาวได้ถึง 1.7 ซม. |
|
|
|
การกระจายพันธุ์ พืชถิ่นเดียวของไทย พบทางภาคเหนือที่เชียงใหม่ ลำปาง ตาก สุโขทัย และกำแพงเพชร และกระจายห่าง ๆ ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ขึ้นตามป่าเบญจพรรณและพื้นที่เพาะปลูกที่แห้งแล้ง
หมายเหตุ: แก้ไขข้อมูล 7 ธันวาคม 2559 |
|
ภาพ ราชันย์ ภู่มา (เมือง กำแพงเพชร) |
|