| ชิงชี่เขา | Capparis viburnifolia Gagnep., Bull. Soc. Bot. France 85: 598. 1939; Jacops, Blumea 12: 505. 1965; K.Chayamarit, Fl. Thailand 5(3): 12. 1991. | วงศ์ Capparaceae | |
ไม้พุ่มรอเลื้อย กิ่งเป็นเหลี่ยม มีหนามยาว 2–6 ซม. ใบรูปไข่ ถึงรูปขอบขนาน แผ่นใบหนา ท้องใบมีขนสั้นหนาแน่นสีน้ำตาลเข้มปกคลุม ช่อดอกแบบช่อเชิงหลั่น ออกที่ปลายกิ่ง ช่อยาว 3–12 นิ้ว กลีบเลี้ยงรูปวงกลม ซ้อนเหลื่อมกันมาก ด้านนอกมีขนสั้นหนานุ่มสีน้ำตาล กลีบดอกสีม่วงและขาว รูปไข่กลับ เกสรเพศผู้จำนวนมาก ประมาณ 75 อัน สีชมพูเข้มหรือขาว ผลอ่อนสีน้ำตาล มีขนกำมะหยี่หนาแน่น | | | |
การกระจายพันธุ์ พบที่จีนตอนใต้ (ยูนาน) เวียดนามตอนบนถึงตอนกลาง และภาคเหนือของไทย ที่ห้วยกาสา จ. ตาก และดอยภูคา จ. น่าน ขึ้นอยู่ตามป่าทดแทนมานาน ที่โล่ง ความสูง 700–1300 เมตร
หมายเหตุ แก้ไขข้อมูล 28 กันยายน 2559 | |
ภาพ ราชันย์ ภู่มา (ดอยภูคา น่าน) | |
เอกสารอ้างอิง
| Chayamarit, K. 1991. Capparaceae. In Flora of Thailand Vol. 5(3): 250. |
|