|
| พวงแก้วเชียงดาว |
| Delphinium siamense (Craib) Munz, J. Arnold. Arb. 49: 116. 1968; M. Tamura, Thai For. Bull. 25: 64. 1997. |
| วงศ์ Ranunculaceae |
|
ไม้ล้มลุก สูง 30–50 ซม. มีแผ่นคล้ายใบที่โคนลำต้น ด้านล่างมีขนสีขาว ด้านบนมีขนแข็งเอน ใบรูปห้าเหลี่ยมแกมกลม ฐานใบรูปหัวใจ ท้องใบผิวเกลี้ยงยกเว้นตามเส้นใบ ดอกสีฟ้า กลีบเลี้ยงมีขนแข็งเอน กลีบดอกด้านบนเกลี้ยง ปลายกลีบหยักซี่ฟัน 2 ชั้น กลีบดอกด้านล่างรูปไข่กลับ ปลายหยักเป็น 2 แฉกๆรูปขอบขนาน เกสรเพศผู้ผิวเกลี้ยง อับเรณูสีดำ รังไข่มี 3 คาร์เพล มีขนแข็งเอน |
|
|
|
การกระจายพันธุ์ พืชถิ่นเดียวของไทย พบที่ จ. เชียงใหม่ (ดอยเชียงดาว ดอยอินทนนท์ อำเภอแม่ริม) และที่ จ. ตาก (ดอยหัวหมด อ. อุ้มผาง) พบกระจายห่างๆ ตามพื้นที่โล่งที่มีหินโผล่ หรือเขาหินปูน ระดับความสูง 900–2100 เมตร
หมายเหตุ แก้ไขข้อมูล 28 กันยายน 2559 |
|
ภาพ ปรีชา การะเกตุ (ดอยหัวหมด ตาก) |
|
