ไม้เถา มีขนหนาแน่นตามลำต้น หูใบ แผ่นใบ ช่อดอก และกลีบเลี้ยง หูใบแบบก้นปิด รูปแถบ ยาว 1–2 ซม. หูใบย่อยยาว 5–7 มม. ติดทน ก้านใบประกอบยาว 4–19 ซม. ใบย่อยรูปไข่ รูปรี หรือเกือบกลม ยาว 5.2–12.7 ซม. ปลายมีติ่งแหลม ก้านใบย่อยยาว 2.5–5 มม. ช่อดอกยาว 10–15.5 ซม. ก้านช่อยาว 8–11.5 ซม. กลีบเลี้ยงสีเขียวหรืออมม่วง ปลายแยกเป็นแฉกยาว 3 แฉก สั้น 2 แฉก ดอกสีเหลือง กลีบกลางกว้าง 1.2–1.4 ซม. ยาวประมาณ 1 ซม. กลางกลีบเป็นสัน กลีบปีกยาว 1–1.3 ซม. กลีบคู่ล่างยาว 1.5–1.8 ซม. เกสรเพศผู้ยาว 1.5–1.7 ซม. รังไข่มีขนประปราย ฝักรูปทรงกระบอก ยาว 4.2–8 ซม. ช่วงโคนคอดยาว 2–3 มม. เกลี้ยง ก้านยาว 6–7 มม. มีขน เมล็ดสีน้ำตาลอมแดง รูปไต ยาว 0.4–1 ซม. (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ถั่วเขียว, สกุล)
พบที่จีน ญี่ปุ่น เกาหลี และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในไทยพบแทบทุกภาค พบน้อยทางภาคใต้ ขึ้นตามที่โล่ง ชายป่า ความสูงถึงประมาณ 1600 เมตร ปลูกเพื่อใช้ฝักและเมล็ดเป็นอาหาร
|
