ไม้เถา ยาวได้ถึง 10 ม. มีขนสั้นตามกิ่ง แผ่นใบด้านล่าง ช่อดอก และรังไข่ มือจับแยก 2–3 แขนง ไม่มีใบประดับที่โคนช่อดอก ใบรูปไข่กว้างหรือจัก 3–5 พู ยาว 10–25 ซม. ขอบเรียบหรือจักฟันเลื่อย มีต่อมเล็กน้อย ก้านใบยาว 3–7 ซม. ช่อดอกเพศผู้ยาว 10–25 ซม. ใบประดับรูปไข่กลับหรือรูปขอบขนาน ยาว 0.6–2 ซม. ขอบจักซี่ฟัน ก้านดอกยาว 0.3–2.5 ซม. ฐานดอกยาว 1.5–4.5 ซม. กลีบเลี้ยงรูปสามเหลี่ยม ยาวได้ถึง 1.5 ซม ขอบเรียบ ดอกสีขาว กลีบรูปขอบขนานแกมรูปไข่ ยาวประมาณ 1 ซม. ชายครุยยาว 0.7–1.7 ซม. ดอกเพศเมียก้านดอกยาวประมาณ 1 ซม. ผลรูปรีแคบ ยาว 4–6 ซม. มีแถบสีจาง เนื้อเยื่อด้านในสีขาวหรือส้มอมแดง
พบที่อินเดีย จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ออสเตรเลีย และหมู่เกาะโซโลมอน ในไทยพบทุกภาค ขึ้นตามที่โล่ง ชายป่า ความสูงถึงประมาณ 1700 เมตร แยกเป็น var. roseipulpa W.J.de Wilde & Duyfjes เนื้อเยื่อในผลสีส้มอมแดง พืชถิ่นเดียวของไทย พบที่ดอยภูคา จังหวัดน่าน
|