ไม้เถาเนื้อแข็ง ยาวได้ถึง 20 ม. เส้นผ่านศูนย์กลาง 10–15 ซม. มีขนรูปดาวตามท้องใบ ก้านใบ ช่อดอก ริ้วประดับ และกลีบเลี้ยง หูใบร่วงเร็ว ใบเรียงเวียน รูปฝ่ามือ 3–5 พูตื้น ๆ กว้าง 7–12 ซม. ยาว 8–12 ซม. ขอบจักฟันเลื่อยห่าง ๆ ด้านบนมีต่อมกระจาย ก้านใบยาว 5–10 ซม. ช่อดอกแบบช่อกระจะออกตามปลายกิ่ง ห้อยลง ยาวได้ถึง 20 ซม. ก้านดอกยาว 1.5–1.8 ซม. ก้านมีติ่ง ริ้วประดับ 5–7 อัน เชื่อมติดกันที่โคน สีเขียวอมแดง รูปรีถึงรูปขอบขนาน ยาว 0.7–1 ซม. ติดทน กลีบเลี้ยง 5 กลีบ แฉกลึก รูปขอบขนาน ยาว 1–1.5 ซม. เส้นกลีบเป็นสัน ดอกสีเหลืองครีมมีปื้นสีแดง มี 5 กลีบ รูปไข่กลับ ยาว 3–3.5 ซม. ปลายกลีบพับงอ เส้าเกสรยาว 1.5–2 ซม. ก้านชูอับเรณูยาวประมาณ 1 มม. อับเรณูรูปเกือกม้าสีเหลือง รังไข่มีขนหนาแน่น ก้านเกสรเพศเมียยาวประมาณ 1.6 ซม.

พืชถิ่นเดียวของไทย พบทางภาคเหนือที่ตาก เชียงใหม่ ขึ้นตามหุบเขาที่ลาดชันใกล้ลำธารในป่าดิบแล้ง ความสูง 300–700 เมตร

สกุล Thepparatia Phuph. อยู่ในเผ่า Gossypieae มีชนิดเดียว ชื่อสกุลตั้งเพื่อเทิดพระเกียรติสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี