ไม้เถา ยาวได้ถึง 1 ม. เกลี้ยง ใบเรียงเวียน รูปหัวใจหรือรูปไข่แกมรูปสามเหลี่ยม ยาว 5–11 ซม. โคนตัดหรือเว้าตื้น เส้นใบ 7–9 เส้น ก้านใบยาว 3.5–6.5 ซม. ช่อดอกออกตามซอกใบ ไร้ก้านช่อ มีดอกเดียว ใบประดับยาว ประมาณ 7 มม. ก้านดอกยาว 0.5–1.7 ซม. ดอกสีน้ำตาลเข้มอมแดง กลีบรวมรูปไข่แกมรูปใบหอก ปลายเรียวแหลม ยาว 1.5–2 ซม. เกสรเพศผู้ยาว 1.3–1.5 ซม. รวมรยางค์ ปลายแกนอับเรณูขอบม้วน ไม่มีรยางค์คล้ายเดือย ผลเกลี้ยง รูปไข่ ยาวประมาณ 1.3 ซม. มี 3–6 เมล็ด รูปไข่ ยาว 7–8 มม.
พืชถิ่นเดียวของไทย พบทางภาคเหนือที่สุโขทัย ภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่ขอนแก่น และภาคตะวันออกที่นครราชสีมา ขึ้นตามป่าโปร่งที่มีหินโผล่ ความสูง 100–300 เมตร
|