ไม้พุ่มหรือไม้ต้น สูงได้ถึง 6 ม. บางครั้งมีรากค้ำยัน กิ่งอ่อนและก้านใบมักมีสีแดงแต้ม ตามีชันเป็นเมือกสีเหลือง หูใบร่วมยาวประมาณ 3 มม. ติดทน ขอบมีขน ใบเรียงตรงข้ามสลับตั้งฉาก รูปไข่กลับหรือแกมรูปขอบขนาน ยาว 4–10 ซม. ปลายกลมหรือมน แผ่นใบค่อนข้างหนา เส้นแขนงใบไม่ชัดเจน ก้านใบยาว 0.5–2 ซม. ช่อดอกแบบช่อกระจุก ออกตามซอกใบ ยาว 1.5–3 ซม. ดอกเกือบไร้ก้าน หลอดกลีบเลี้ยงยาวประมาณ 2 มม. ปลายแยกเป็น 4 แฉกตื้น ๆ ไม่ชัดเจน ติดทน ดอกรูปแตร สีขาวแล้วเปลี่ยนเป็นสีชมพูอ่อน บิดเวียนในตาดอก หลอดกลีบดอกยาว 3–5 มม. มี 4 กลีบ รูปลิ้น ยาว 2–3 มม. พับงอกลับ เกสรเพศผู้ 4 อัน ติดบนปากหลอดกลีบดอก ก้านชูอับเรณูสั้น ก้านเกสรเพศเมียยาว 5–7 มม. ยอดเกสรแยก 2 พู ยาวประมาณ 3 มม. ผลผนังชั้นในแข็ง รูปรี ยาว 0.8–1 ซม. มี 6–10 สัน แห้งแข็ง ลอยน้ำได้ มี 2–4 เมล็ด

พบที่มาดากัสการ์ อินเดีย ศรีลังกา จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ออสเตรเลีย และหมู่เกาะแปซิฟิก ในไทยพบตามชายฝั่งทะเล และป่าโกงกาง ต้นที่ไม่มีดอกและผลดูคล้ายกับพืชในสกุลโปรง Ceriops (Rhizophoraceae) ที่มีหูใบเรียวยาวกว่า และเปลือกมีช่องอากาศ

สกุล Scyphiphora C. F. Gaertn. มีชนิดเดียว ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “skyphos” ถ้วยหรือกระป๋อง และ “phero” นำไป ตามลักษณะผลรูปรีเป็นแนวสัน

ชื่ออื่น   จีง้ำ (กรุงเทพฯ); ซีง้ำ (ตรัง); ซีฮำ (มาเลย์-ภูเก็ต, สตูล); รังแค (ชุมพร)