ไม้พุ่มหรือไม้ต้น สูงได้ถึง 15 ม. กิ่งอ่อนมีขนสั้นนุ่ม หูใบรูปรี ยาวประมาณ 1 ซม. ก้านใบยาวได้ถึง 65 ซม. ใบย่อยมี 5–9 ใบ รูปรี รูปขอบขนาน หรือแกมรูปไข่ บางครั้งจัก 3–7 พู ยาว 14–30 ซม. ปลายแหลมยาว โคนมนหรือกลม ขอบจักซี่ฟันช่วงปลาย แผ่นใบด้านล่างมีขนและขนรูปดาวประปราย มีนวล ก้านใบย่อยยาวได้ถึง 12 ซม. ช่อดอกยาว 22–35 ซม. โคนมีใบประดับเป็นกระจุก ยาว 1–2 ซม. ช่อแยกแขนงช่วงโคนยาว 7–17 ซม. ช่วงปลายสั้นลงได้ถึง 2 ซม. มีช่อซี่ร่มประมาณ 25 ช่อ แต่ละช่อมี 15–40 ดอก ใบประดับย่อยขนาดเล็ก ก้านดอกยาว 5–8 มม. ขยายในผลได้ถึง 1.5 ซม. กลีบดอก 5 กลีบ แยกกัน รูปสามเหลี่ยม ยาวประมาณ 2.5 มม. ด้านนอกมีขนรูปดาวประปราย ก้านเกสรเพศเมีย 5 อัน ยาวประมาณ 2 มม. ติดทน ผลเส้นผ่านศูนย์กลาง 4–5 มม. มีร่องตื้น ๆ
พบที่จีนตอนใต้ และเวียดนาม ในไทยพบทางภาคเหนือที่เชียงใหม่ พิษณุโลก และภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่ภูหลวง จังหวัดเลย ขึ้นตามป่าดิบเขา ความสูง 1400–2500 เมตร
|