ไม้ต้น สูงได้ถึง 30 ม. แกนกลางใบประกอบยาว 10–50 ซม. ใบย่อยมี 3–7 คู่ รูปไข่หรือรูปใบหอก ยาว 8–30 ซม. ปลายแหลมหรือกลม โคนรูปลิ่มหรือกลม เส้นแขนงใบข้างละ 8–10 เส้น ก้านใบย่อยยาว 0.3–1 ซม. ช่อดอกกว้าง 15–30 ซม. ใบประดับขนาดเล็กกว่าใบประดับย่อย รูปไข่ ปลายแหลม ยาว 0.3–1.8 ซม. ติดทน สีเดียวกับกลีบเลี้ยง ก้านดอกยาว 2–3 ซม. ฐานดอกยาว 1–3 ซม. กลีบเลี้ยงรูปไข่หรือไข่กลับ ยาว 0.5–1.5 ซม. สีแดงหรือชมพู เกสรเพศผู้ 3–5 อัน รังไข่มีขนตามขอบ ฝักแบน รูปขอบขนานหรือรูปใบหอก ยาว 10–30 ซม. ปลายโค้ง มีจะงอยยาวประมาณ 1 ซม. มี 6–8 เมล็ด ก้านยาว 1.5–2 ซม.

พบที่พม่า ภูมิภาคอินโดจีน คาบสมุทรมลายู บอร์เนียว สุมาตรา ชวา และหมู่เกาะซุนดาน้อย ในไทยพบทางภาคตะวันออก ภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคใต้ ขึ้นตามริมลำธารหรือที่ลาดชันในป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 800 เมตร คล้ายกับโสก S. indica L. แต่จำนวนเกสรเพศผู้มีน้อยกว่า

ชื่อพ้อง  Jonesia declinata Jack, Saraca cauliflora Baker

ชื่ออื่น   กาแป๊ะบาซะ, กาแป๊ะบูเก๊ะ, บูกอเลา (มาเลย์-ยะลา); เข็มแดง (หนองคาย); ชุมแสงควน (ยะลา); โดละ (มาเลย์-นราธิวาส); ตะบือกะ (มาเลย์-ปัตตานี); โรก (กาญจนบุรี); สมโสก (นครราชสีมา, ตราด); สาย (สตูล); โสกเขา (ภาคใต้); โสกดอน (ตรัง)