ไม้เถาล้มลุก ยาวได้กว่า 3 ม. มีขนคายทั่วไป หูใบคล้ายใบขนาดเล็กกว่า ใบเรียงรอบข้อ 4 ใบ ขนาดเท่า ๆ กัน รูปรี รูปไข่ หรือแกมรูปขอบขนาน ยาว 3–9 ซม. ใบตามลำต้นขนาดเล็กกว่าตามกิ่งที่มีช่อดอก ปลายแหลมหรือมน โคนกลมหรือรูปหัวใจ แผ่นใบหนา ก้านใบยาว 0.5–1.8 ซม. หรือไร้ก้านในใบขนาดเล็ก เส้นโคนใบรูปฝ่ามือ 3 หรือ 5 เส้น ช่อดอกคล้ายช่อกระจุกแยกแขนงสั้น ๆ ยาว 3–7 ซม. แกนช่อหนา ใบประดับย่อยรูปไข่หรือรูปใบหอก ยาว 2.5–3.5 มม. ดอกสีครีมอมเขียว รูปสามเหลี่ยม ดอกบานเส้นผ่านศูนย์กลาง 2.5–4 มม. ผลสุกสีดำ มี 2 พู หรือฝ่อหนึ่งพู แต่ละพูเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 4 มม.

พบที่จีนตอนใต้ พม่า และภาคเหนือของไทยที่ดอยเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ขึ้นบนเขาหินปูนที่โล่ง ความสูง 1800–2100 เมตร

ชื่ออื่น   ผักสี่ทิศขนคาย, ผักสี่ทิศต้นคาย (ทั่วไป)