ไม้ล้มลุกไม่มีลำต้น มีเหง้า มีขนยาวห่าง ๆ ตามแผ่นใบ ก้านใบ ก้านช่อดอก และฐานดอก มี 1–3 ใบ รูปไข่ ยาว 2–5 ซม. โคนตัด เว้าตื้น หรือแหลม ขอบเรียบมีขนครุย เส้นโคนใบข้างละ 2 เส้น เส้นแขนงใบย่อยไม่ชัดเจน ก้านใบยาว 1–3 ซม. ช่อดอกออกจากเหง้า ก้านช่อยาว 2–7 ซม. มี 3–7 ดอก ใบประดับ 2 ใบ รูปแถบขนาดเล็ก ฐานดอกรูปถ้วย ยาว 1–2 มม. ก้านดอกยาวประมาณ 4 มม. ดอกสีชมพู กลีบรูปไข่ ยาวประมาณ 3.5 มม. เกสรเพศผู้ 4 อัน ยาวเท่า ๆ กัน ผลรูประฆัง ยาวประมาณ 1.5 มม.

พืชถิ่นเดียวของไทย พบเฉพาะทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่ภูเมี่ยง จังหวัดเพชรบูรณ์ และภาคตะวันออกที่โขงเจียม จังหวัดอุบลราชธานี ขึ้นบนก้อนหินหรือดินทราย ในป่าเต็งรังหรือป่าดิบแล้ง ความสูง 300–700 เมตร

ชื่อพ้อง  Tylanthera tuberosa C.Hansen