ไม้ล้มลุก ขึ้นเป็นกอ สูง 20–80 ซม. ใบเรียงตรงข้าม รูปแถบ ยาว 5–15 ซม. เส้นแขนงใบไม่ชัดเจน มีเส้นขอบใน เส้นกลางใบนูนทั้งสองด้าน ก้านใบยาว 1–2 มม. ช่อดอกแบบช่อกระจุก ออกสั้น ๆ ตามซอกใบหรือระหว่างใบ มี 4–8 ดอกในแต่ละช่อ ใบประดับติดที่โคน ยาว 2–3 มม. ก้านดอกยาว 0.5–1.5 ซม. กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปสามเหลี่ยม ยาวประมาณ 3 มม. มีต่อมที่โคน ดอกรูปกงล้อ สีขาว มี 5 กลีบ รูปแถบ บิดเวียนด้านขวา ยาวประมาณ 1 ซม. หลอดกลีบสั้น กะบังหนา มี 5 พู ปลายมีรยางค์คล้ายเกล็ด ขอบจัก ก้านชูอับเรณูเชื่อมติดกันเป็นหลอดสั้น ๆ ปลายอับเรณูบางเป็นจะงอยเล็ก ๆ ติดที่โคนปลายยอดเกสรเพศเมีย ยอดเกสรเพศเมียจักลึก 2 พู ฝักแตกแนวเดียว รูปทรงกระบอก ยาว 4–7 ซม. เมล็ดขนาดเล็กจำนวนมาก ปลายมีกระจุกขน ยาวประมาณ 1.5 ซม.

พบที่อินเดีย เนปาล ภูฏาน บังกลาเทศ จีนตอนใต้ พม่า ภูมิภาคอินโดจีน และคาบสมุทรมลายู ในไทยพบกระจายห่าง ๆ ทุกภาค ขึ้นตามโขดหินใกล้ลำธาร ในป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น ความสูงถึงประมาณ 600 เมตร ในจีนใช้เป็นสมุนไพรรักษาโรคตับอักเสบ โรคตาแดง แก้เจ็บคอ และโรคหลอดลมอักเสบ

สกุล Pentasacme Wall. ex Wight เดิมชื่อ Pentasachme อยู่ภายใต้วงศ์ย่อย Asclepiadoideae มี 4 ชนิด พบเฉพาะในเอเชีย ในไทยมีชนิดเดียว ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “pente” 5 และ “akme” ยอด หมายถึงกลีบดอกมี 5 กลีบ ปลายกลีบบิดเวียน