ไม้ล้มลุกกึ่งพืชเบียน ใบเดี่ยวหรือใบจักแบบขนนก เรียงเวียน เรียงตรงข้าม หรือเป็นกระจุกรอบข้อ ช่อดอกแบบช่อกระจะ หรือช่อกระจุกแยกแขนงคล้ายช่อเชิงลด ออกตามซอกใบหรือปลายกิ่ง ใบประดับคล้ายใบ กลีบเลี้ยงเป็นหลอดหรือรูประฆังคล้ายรูปปากเปิด ปลายแยกเป็น 2–5 กลีบ กลีบดอกรูปปากเปิด กลีบบนงุ้มคล้ายหมวก กลีบล่าง 3 กลีบ เกสรเพศผู้ 4 อัน สั้น 2 อัน ยาว 2 อัน ก้านชูอับเรณูรูปเส้นด้าย ติดบนหลอดกลีบดอก ติดสลับกับกลีบดอก อับเรณูอยู่ใต้กลีบบน ก้านเกสรเพศเมียรูปเส้นด้าย ยอดเกสรเป็นตุ่ม ผลแห้งแตกกลางพู ปลายมีจะงอย เมล็ดจำนวนมาก ผิวเป็นร่างแห

สกุล Pedicularis เคยอยู่ภายใต้วงศ์ Scrophulariaceae เช่นเดียวกับอีกหลายสกุลที่เป็นพืชเบียน เช่นเดียวกับสกุล Alectra, Buchnera, Centranthera, Sopubia และ Striga ปัจจุบันอยู่วงศ์ย่อย Pedicularideae มี 600–800 ชนิด ส่วนใหญ่พบบริเวณเขตอัลไพน์ทางตะวันตกของจีนและแถบหิมาลัย ในไทยมี 4 ชนิด ชื่อสกุลมาจากภาษาละติน “pediculus” แมลงพวกเห็บ หมัด ตามความเชื่อที่ว่าเป็นที่อยู่ของพวกเห็บหมัดที่ติดจากสัตว์เลี้ยง และสัตว์เลี้ยงตัวอื่นจะติดเมื่อกินพืชสกุลนี้เป็นอาหาร