| | Oleandra musifolia (Blume) C.Presl |
|
เฟินอิงอาศัย ขึ้นบนดิน หรือบนหิน เหง้าทอดเลื้อย เส้นผ่านศูนย์กลาง 4–5 มม. มีรากค้ำ เกล็ดรูปใบหอก ยาว 3–7 มม. ใบเรียงกระจายเป็นกลุ่ม กลุ่มละ 2–4 ใบ รูปใบหอกหรือรูปแถบ ยาว 12–80 ซม. แผ่นใบมีขนประปราย ก้านยาว 5–8.5 ซม. ส่วนโคนถึงที่เป็นข้อต่อส่วนมากสั้น หรือยาวได้ถึง 2 ซม. มีขนและเกล็ดหนาแน่น เส้นใบแยกแขนงครั้งเดียวหรือสองครั้งใกล้เส้นกลางใบ กลุ่มอับสปอร์มีเยื่อคลุม ขนาดประมาณ 2 มม. เกลี้ยง เรียงข้างละแถวใกล้เส้นกลางใบ
พบที่ศรีลังกา ไห่หนาน ลาว เวียดนาม ภูมิภาคมาเลเซีย ในไทยพบทางภาคเหนือ ภาคกลางที่เขาใหญ่ จังหวัดนครนายก ภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่ภูกระดึง จังหวัดเลย ภาคตะวันออกเฉียงใต้ที่จันทบุรี ภาคตะวันตกเฉียงใต้ที่กาญจนบุรี และภาคใต้ ขึ้นตามป่าดิบเขา ความสูง 1100–1500 เมตร
| ชื่อพ้อง Aspidium musifolium Blume
| | | ชื่ออื่น เกล็ดนาคราช (พิษณุโลก); เถานาคราช (เลย)
| | เกล็ดนาคราช: เฟินขึ้นบนลานหิน กลุ่มอับสปอร์เรียงข้างละแถวใกล้เส้นกลางใบ (ภาพ: ปรีชา การะเกตุ)
|
|
|
เอกสารอ้างอิง | Lindsay, S. and D.J. Middleton. (2012 onwards). Ferns of Thailand, Laos and Cambodia. http://rbg-web2.rbge.org.uk/thaiferns/ |
| Tagawa, M. and K. Iwatsuki. (1989). Oleandraceae (Nephrolepis). In Flora of Thailand 3(2): 179–182. |
| Xianchun, Z. and P.H. Hovenkamp. (2013). Oleandraceae. In Flora of China Vol. 2–3: 747–748. |