ไม้ต้น สูงได้ถึง 30 ม. ใบรูปไข่หรือแกมรูปขอบขนาน ยาว 6–20 ซม. โคนเว้าหรือมน มีต่อม 2–5 ต่อม ขอบใบมีต่อมจำนวนมาก แผ่นใบเกลี้ยงหรือมีขนสั้นนุ่ม เส้นโคนใบข้างละ 1–2 เส้น เส้นแขนงใบข้างละ 3–7 เส้น มักมีต่อมใบเป็นกระจุกขน ช่อดอกเพศผู้ออกเป็นกระจุก 1–3 ช่อ ยาวได้ถึง 30 ซม. ช่อดอกเพศเมียยาวได้ถึง 10 ซม. ไม่มีกลีบดอก ดอกเพศผู้ออกเป็นกระจุกประมาณ 3 ดอก ดอกเพศเมียออกเดี่ยว ๆ ก้านดอกยาว 0.4–1 ซม. กลีบเลี้ยงรูปไข่ ในดอกเพศผู้มี 3 กลีบ ยาว 3–6 มม. ในดอกเพศเมียมี 3–5 กลีบ ยาวกว่าเล็กน้อย เกสรเพศผู้จำนวนมาก ยาวประมาณ 5 มม. รังไข่ 3–5 ช่อง มีขนสั้นนุ่ม แต่ละช่องมีออวุล 1 เม็ด ยอดเกสรเพศเมียแยก 3–5 แฉก ยาว 1.2–2.4 ซม. มีปุ่มกระจาย ผลรูปรีกว้าง กว้าง 3.5–4.5 ซม. ผนังหนา เมล็ดรูปไข่ ยาว 0.8–1.2 ซม. (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ตองเต้า, สกุล)

พบที่อินเดีย เนปาล ศรีลังกา พม่า จีนตอนใต้ ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ในไทยพบทุกภาค ส่วนมากพบริมลำธาร ความสูงถึงประมาณ 1200 เมตร ใบใช้เลี้ยงสัตว์ มีสรรพคุณบรรเทาอาการปวดจากโรคเกาต์และโรคข้อ

ชื่อพ้อง  Trewia nudiflora L.

ชื่ออื่น   ม่อแน่ะ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน); มะปอบ (ภาคเหนือ); มะฝ่อ (ทั่วไป); เส่โทคลึ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน); หม่าทิ (กะเหรี่ยง-กาญจนบุรี)