ไม้พุ่มหรือไม้ต้น สูงได้ถึง 10 ม. หูใบยาว 0.6–1 ซม. ใบรูปไข่ หรือจักเป็นพู ยาว 18–60 ซม. โคนแบบก้นปิด มีต่อมน้ำต้อยสีดำที่โคนประมาณ 4 ต่อม ขอบจักซี่ฟัน ก้านใบยาวได้ถึง 20 ซม. ช่อดอกเพศผู้ยาวได้ถึง 30 ซม. ดอกเพศผู้ออกเป็นกลุ่ม 3 ดอก ใบประดับรูปสามเหลี่ยม ยาวประมาณ 4 มม. ก้านดอกยาว 3.5–6.5 มม. กลีบเลี้ยงสีครีม ยาว 3.5–5 มม. ช่อดอกเพศเมียยาวได้ถึง 40 ซม. ห้อยลง ใบประดับยาวได้ถึง 1 ซม. ก้านดอกยาว 2–4 มม. ขยายในผล กลีบเลี้ยงสีเหลืองอมแดง ยาว 3.5–5 มม. ยอดเกสรเพศเมียยาว 4.5–6 มม. ผลกลม จัก 3 พู ตื้น ๆ เส้นผ่านศูนย์กลาง 1.8–2 ซม. ขนหนามยาวประมาณ 5 มม. ผลมีขนรูปดาวหนาแน่น เมล็ดรูปไข่กลับ ยาวประมาณ 5 มม.

พบที่อินเดีย พม่า จีนตอนใต้ ภูมิภาคอินโดจีน คาบสมุทรมลายู ในไทยพบทุกภาค เป็นไม้เบิกนำ ขึ้นตามชายป่า ความสูงถึงประมาณ 1000 เมตร ใบตำกับพริกไทยดำและขิงใช้พอกท้องแก้ท้องอืดท้องเฟ้อ

ชื่อสามัญ  Siamese pom-pom tree

ชื่ออื่น   กระรอกขน (ชุมพร); กะลอขน, กะลอยายทาย (ภาคใต้); ขี้เท่า, ตองเต๊า, เต๊าขน (ภาคเหนือ); บาเละอางิง (มาเลย์-นราธิวาส); ปอเต๊า (ภาคเหนือ); ปอหุน (ประจวบคีรีขันธ์); สละป้าง, สละป้างใบใหญ่ (จันทบุรี); หญ้าขี้ทูด (สกลนคร); หูช้าง (เพชรบูรณ์)