ไม้ล้มลุก สูงได้ถึง 2 ม. มีขนรูปดาวและขนสากกระจาย หูใบข้างละประมาณ 3 เส้น รูปแถบ ยาว 0.5–1.5 ซม. ใบรูปไข่กว้างหรือเกือบกลม จักเป็นพูตื้น ๆ หรือรูปฝ่ามือ 3, 5 หรือ 7 พู เส้นผ่านศูนย์กลาง 5–15 ซม. โคนเว้าลึก ขอบจัก ก้านใบยาวได้ถึง 10 ซม. ช่อดอกแบบช่อกระจุกแน่น ออกสั้น ๆ ตามซอกใบ ใบประดับรูปไข่ ยาว 1–2 ซม. ขอบเรียบหรือจักซี่ฟันพับไปมา ไม่มีริ้วประดับ ใบประดับย่อยมี 1 คู่ รูปเส้นด้าย ติดทน กลีบเลี้ยงรูประฆัง ยาว 4–8 มม. มี 5 แฉก ลึกประมาณกึ่งหนึ่ง ดอกสีเหลือง มี 5 กลีบ รูปไข่กลับ ยาว 1–1.5 ซม. ก้านชูอับเรณูเชื่อมติดกันเป็นเส้าเกสร ปลายแยกเป็น 5 แฉก มี 5 คาร์เพล ก้านเกสรเพศเมียแยก 10 แฉก ผลแห้งแตก แต่ละซีกยาว 3–3.5 มม. เมล็ดรูปไข่กลับ ยาวประมาณ 2.5 มม.
มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาใต้ ขึ้นเป็นวัชพืชทั่วไปในเขตร้อน เปลือกใช้ทำเชือก สารสกัดจากรากและใบใช้อาบทำให้ผิวชุ่มชื้น
สกุล Malachra L. มีประมาณ 12 ชนิด ส่วนมากพบในอเมริกา ในไทยขึ้นเป็นวัชพืชชนิดเดียว ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “malache” หมายถึงต้นชบาชนิดหนึ่งใบมักเป็นแฉก
|
