ไม้ล้มลุกลำต้นทอดเลื้อย ยาวได้ถึง 15 ซม. มีรากตามข้อ ใบเรียงสลับระนาบเดียว รูปรีถึงรูปใบหอก ยาว 0.8–2.5 ซม. โคนกลมหรือมน ขอบเรียบหรือจักซี่ฟันไม่ชัดเจนช่วงปลายใบ ไร้ก้านหรือมีก้านสั้นมาก ดอกออกเดี่ยว ๆ ตามซอกใบ ก้านดอกยาว 1.2–3.5 ซม. หลอดกลีบเลี้ยงรูปกรวย ยาว 3–5 มม. กลีบรูปใบหอก ยาวเท่า ๆ หลอดกลีบ ดอกสีขาวอมชมพู ขอบมีสีเข้ม โคนสีเขียว ยาว 1–1.5 ซม. แยกจรดโคนด้านหลัง ด้านในมีขนยาว ด้านนอกมีขนละเอียด ปลายกลีบแผ่ออกคล้ายพัด กลีบรูปใบหอก ยาว 0.6–1 ซม. กลีบคู่ข้างยาวกว่าเล็กน้อย เกสรเพศผู้ยื่นพ้นปากหลอดกลีบ ก้านชูอับเรณูเชื่อมติดกันช่วงบน ช่วงแยกกันมีขนยาว รังไข่มีขนยาว ผลรูปกรวย ยาว 6–7 มม. (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ หญ้าผักเบี้ย, สกุล)
มีถิ่นกำเนิดในจีน แพร่กระจายทั่วไปในธรรมชาติที่อินเดีย ศรีลังกา พม่า จีน ภูมิภาคอินโดจีน คาบสมุทรมลายู ไต้หวัน เกาหลี ญี่ปุ่น และไทย มีสรรพคุณแก้อักเสบ โรคท้องมาน งูกัด ท้องเสีย ลำไส้อักเสบ และแผลติดเชื้อ
|
