| พุดชมพู สกุล
| | | วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2560 |
| |
ไม้พุ่มหรือไม้ต้น น้ำยางขาว ใบเรียงตรงข้าม มีต่อมตามซอกใบ ช่อดอกแบบช่อกระจุกซ้อนหรือคล้ายช่อกระจะ ส่วนมากออกตามปลายกิ่ง ใบประดับขนาดเล็ก มักติดทน กลีบดอกและกลีบเลี้ยงจำนวนอย่างละ 5 กลีบ กลีบเลี้ยงไม่มีต่อมที่โคน ดอกรูปดอกเข็ม เรียงซ้อนทับด้านขวาในตาดอก เกสรเพศผู้ 5 อัน ติดใต้หรือสูงกว่ากึ่งกลางหลอดกลีบดอก ไม่แนบติดกับส่วนบนของเกสรเพศเมีย ก้านชูอับเรณูสั้น โคนอับเรณูเว้ารูปหัวใจ จานฐานดอกจัก 2 พู ติดระหว่างคาร์เพล มี 2 คาร์เพลแยกกัน ปลายติดกันเรียวยาวเป็นก้านเกสรเพศเมีย แต่ละคาร์เพลมีออวุล 2 เม็ด ก้านเกสรเพศเมียรูปเส้นด้าย ปลายแผ่เป็นวง ผลผนังชั้นในแข็ง ออกเป็นคู่หรือออกเดี่ยว ๆ
สกุล Kopsia มี 23 ชนิด พบที่พม่า จีนตอนใต้ ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ออสเตรเลีย ในไทยมี 4 ชนิด ส่วน K. macrophylla Hook.f. ที่เคยมีรายงานว่าพบในไทย พบเฉพาะที่คาบสมุทรมลายูตอนล่าง ชื่อสกุลตั้งตามนักพฤกษศาสตร์และนักปฐพีวิทยาชาวดัตช์ Jan Kops (1765–1849)
| | | | | | |
|
เอกสารอ้างอิง | Li, B., A.J.M. Leeuwenberg and D.J. Middleton. (1995). Apocynaceae. In Flora of China Vol. 16: 162–163. |
| Middleton, D.J. (2004). A revision of Kopsia (Apocynaceae: Rauvolfioideae). Harvard Papers in Botany 9(1): 89–142. |
| Middleton, D.J. (1999). Apocynaceae. In Flora of Thailand Vol. 7(1): 60–64. |