ไม้พุ่ม สูง 2–5 ม. มีขนรูปดาวสั้นๆ และขนคล้ายขนแกะหนาแน่นตามกิ่งอ่อน ก้านใบ แผ่นใบด้านล่าง ก้านดอก ริ้วประดับ และกลีบเลี้ยง หูใบรูปใบหอก ยาว 5–8 มม. ร่วงเร็ว ใบรูปไข่กว้างเกือบกลมหรือคล้ายรูปหัวใจ เส้นผ่านศูนย์กลาง 10–15 ซม. จัก 5–7 พู ขอบจักมน เส้นใบรูปฝ่ามือ 5–11 เส้น ก้านใบยาวได้ถึง 20 ซม. ดอกออกเดี่ยว ๆ ตามซอกใบ หนาแน่นช่วงใกล้ปลายกิ่งคล้ายเป็นช่อ ก้านดอกยาว 5–8 ซม. มีข้อใกล้ปลายก้าน ริ้วประดับรูปเส้นด้าย ส่วนมากมี 8 อัน ยาว 1–1.6 ซม. โคนเชื่อมติดกัน กลีบเลี้ยงรูปไข่ ยาว 2.5–3 ซม. ดอกสีขาว ชมพู เปลี่ยนเป็นสีแดงก่อนร่วง มี 5 กลีบ หรือกลีบซ้อน กลีบกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 4–5 ซม. ด้านนอกมีขน โคนมีขนแผง เส้าเกสรยาว 2.5–3 ซม. ก้านเกสรเพศเมียมีขนยาว ผลแบน เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2.5 ซม. มีขนหยาบ แตกเป็น 5 ซีก เมล็ดรูปคล้ายไต มีขนยาว (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ชบา, สกุล)
มีถิ่นกำเนิดในจีนและไต้หวัน เป็นไม้ประดับโดยเฉพาะต้นที่มีกลีบซ้อน หรือ forma plenus S. Y. Hu และอีกหลายสายพันธุ์ในสกุล Hibiscus ที่เป็นไม้ประดับ เช่น พุดตานออสเตรเลีย H. moscheutos ‘Luna Blush’ และ H. moscheutos ‘Luna Red’ เป็นต้น
|
