ไม้เถาเนื้อแข็ง ยาวกว่า 10 ม. ใบรูปรี รูปขอบขนาน หรือแกมรูปไข่ ยาว 10–25 ซม. ก้านใบยาว 1–1.5 ซม. ใบแห้งสีดำ ช่อดอกเพศผู้ส่วนมากแยกแขนง ยาว 2.5–6 ซม. ก้านช่อสั้น ช่อแขนงยาว 2–3 ซม. ส่วนแผ่เป็นวงมี 13–18 วง มีดอกเพศเมียที่เป็นหมัน ช่อดอกเพศเมียออกเดี่ยว ๆ หรือเป็นกระจุก ก้านช่อยาว 2–3 ซม. ช่อยาว 2–3 ซม. ดอกเพศเมียมี 5–8 ดอก ในแต่ละวง เมล็ดรูปรี ยาว 1.2–1.5 ซม. สุกเปลือกหุ้มสีแดง ก้านหนา ยาว 2–3 มม.

พบที่อินเดีย เนปาล ภูฏาน พม่า จีนตอนใต้ และภูมิภาคอินโดจีน ในไทยพบทุกภาค ขึ้นตามป่าดิบแล้ง ป่าดิบชื้น และป่าดิบเขา ความสูงถึงประมาณ 1800 เมตร

ชื่ออื่น   ม่วย (เชียงราย, อุบลราชธานี); มะม่วย (เชียงใหม่); เมื่อย (ตราด); แฮนม่วย (เลย)