ไม้เถาเนื้อแข็ง ใบรูปขอบขนานหรือรูปใบหอก ยาว 13–16 ซม. ปลายมีติ่งแหลม เส้นแขนงใบโค้งจรดกัน ก้านใบยาวประมาณ 1 ซม. ช่อดอกเพศผู้ออกเดี่ยว ๆ ตามซอกใบ ยาวได้ถึง 5 ซม. ส่วนแผ่เป็นวงมีขนอุยหนาแน่นสีน้ำตาล ยาวเป็นสองเท่าของแผ่นวง ดอกเพศเมียที่เป็นหมันมีประมาณ 10 ดอก ช่อดอกเพศเมียออกเดี่ยว ๆ หรือเป็นกระจุกตามลำต้น ตั้งขึ้น ยาวได้ถึง 9 ซม. ดอกเพศเมียมีประมาณ 10 ดอกในแต่ละวง มีขนอุยสีน้ำตาลหนาแน่น ติดทน เมล็ดไร้ก้าน รูปรี ยาวได้ถึง 2 ซม. สุกเปลือกหุ้มสีแดงคล้

พบที่พม่า ลาว กัมพูชา เวียดนาม และภูมิภาคมาเลเซีย ในไทยพบแทบทุกภาค ยกเว้นภาคเหนือ ขึ้นตามป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้นใกล้ลำธาร ความสูง 100–900 เมตร

ชื่ออื่น   ม่วย, เมื่อย (นครราชสีมา); เมื่อยดูก (ปัตตานี); เมื่อยเลือด (หนองคาย)