ไม้ล้มลุกอายุหลายปี ทอดนอน สูง 15–30 ซม. บางครั้งมีรากตามข้อ มีขนยาวประปรายหรือหนาแน่นตามลำต้น หูใบ ก้านใบและแผ่นใบทั้งสองด้าน ใบประดับย่อย ก้านช่อดอก ก้านดอก และกลีบเลี้ยง หูใบรูปใบหอกหรือรูปลิ่ม ยาว 0.5–1 ซม. ใบรูปฝ่ามือมี 3–5 ส่วน แยกเกือบจรดโคน กว้างยาวประมาณ 1–5 ซม. แต่ละส่วนรูปคล้ายสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ขนาดมักไม่เท่ากัน แต่ละส่วนจักเป็นพูตื้น ๆ หรือลึกประมาณกึ่งหนึ่ง ปลายมีติ่งแหลม ก้านใบยาวได้ถึง 15 ซม. ก้านช่อดอกยาว 0.5–8 ซม. ก้านดอกยาว 1–3 ซม. ใบประดับย่อยรูปเส้นด้าย ยาวประมาณ 5 มม. กลีบเลี้ยงรูปสามเหลี่ยม ยาวประมาณ 5 มม. มีเส้นกลีบ 3 เส้น ปลายเป็นติ่งแหลม ยาว 1–1.5 มม. ติดทน กลีบดอกสีชมพูอ่อนหรืออมม่วง มีเส้นกลีบสีเข้ม แผ่นกลีบรูปขอบขนาน ยาว 6–7 มม. ปลายมนกลม ก้านชูอับเรณูสีขาวยาวน้อยกว่ากึ่งหนึ่งของกลีบดอก โคนแผ่กว้าง หนา มีขน อับเรณูสีม่วง ขนาดประมาณ 0.5 มม. ยอดเกสรเพศเมียสีม่วง ติดทน ผลเรียวยาวประมาณ 1.5 ซม. เมล็ดรูปขอบขนาน ยาวประมาณ 2 มม. มีขนยาว

พบที่แอฟกานิสถาน อินเดีย ศรีลังกา ปากีสถาน ภูฏาน เนปาล จีน พม่า เวียดนามตอนบน ถึงทางตอนเหนือของสุมาตรา ในไทยพบทางภาคเหนือที่เชียงใหม่ (ดอยอ่างขาว ดอยอินทนนท์) และพิษณุโลก (ภูเมี่ยง) ขึ้นตามชายป่าดิบเขา ความสูง 1200–2500 เมตร ในจีนทั้งต้นใช้เป็นสมุนไพร มีสรรพคุณหลายอย่าง เช่น ฆ่าเชื้อแคทีเรียและสมานแผล รักษาโรคทางเส้นประสาท อาการแขนขาชา และปวดตามข้อ เป็นต้น