พืชล้มลุกกินแมลง สูงได้ถึง 35 ซม. ลำต้นแตกแขนง มีหัวใต้ดิน ไม่มีหูใบ ใบแบบก้นปิด รูปสามเหลี่ยมกว้างเกือบกลม สีเหลืองอมเขียว เส้นผ่านศูนย์กลาง 4–8 มม. บางส่วนลดรูปคล้ายรูปแถบขนาดเล็ก ยาวไม่เกิน 2 มม. ก้านใบยาว 2–8 มม. ใบที่โคนเรียงเป็นกระจุกรอบข้อ ขนาดใหญ่กว่าใบบนลำต้นที่เรียงเวียน มีขนต่อมเหนียว ช่อดอกแบบวงแถวเดี่ยว ออกตามปลายกิ่ง ไม่แตกแยกแขนง ยาว 2–6 ซม. ก้านดอกยาว 0.6–2 ซม. ใบประดับขนาดเล็ก รูปลิ่มแคบ กลีบเลี้ยง 5–7 กลีบ รูปไข่ ยาว 2–4 มม. เกลี้ยงหรือมีต่อมเหนียว ติดทน ดอกสีขาว ชมพู หรือแดง กลีบดอก 5–7 กลีบ รูปไข่กลับ ยาว 4–6 มม. เกสรเพศผู้ติดระหว่างกลีบเลี้ยง ยาว 2–4 มม. เกสรเพศเมีย 3 อัน แฉกตื้น ๆ 2–5 แฉก ผลแตกเป็น 3 ซีก รูปรีกว้างเกือบกลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 2–4 มม. (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ หญ้าน้ำค้าง, สกุล)
พบในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ศรีลังกา จีน ญี่ปุ่น และออสเตรเลีย ขึ้นตามที่ชื้นแฉะ ที่โล่ง โดยเฉพาะตามป่าสนเขา ความสูง 700–2100 เมตร มีสรรพคุณฆ่าเชื้อในกามโรค
|
