| | Dipterocarpus chartaceus Symington |
|
ไม้ต้น ตายอดมีขนสีน้ำตาลหนาแน่น หูใบรูปใบหอก ยาวได้ถึง 8 ซม. ใบรูปรีหรือรูปไข่ ยาว 8–13 ซม. ปลายแหลม โคนรูปลิ่ม เส้นแขนงใบข้างละ 10–15 เส้น ก้านใบยาว 2–3 ซม. ใบแห้งสีน้ำตาลแดง ช่อดอกยาว 2–6 ซม. มี 3–6 ดอก ก้านดอกสั้น หลอดกลีบเลี้ยงยาว 1.5–2 ซม. กลีบยาวยาว 1–1.5 ซม. กลีบสั้นยาวประมาณ 2 มม. กลีบดอกรูปใบหอก ยาวประมาณ 2.5 ซม. ด้านนอกมีขนกระจุกละเอียด เกสรเพศผู้ 30 อัน อับเรณูยาวประมาณ 5 มม. หลอดกลีบเลี้ยงหุ้มผลเรียบ ยาว 2–2.5 ซม. ปีกยาวยาว 8–13 ซม. ปีกสั้นยาว 4–5 มม. ขอบพับกลับ
พบที่คาบสมุทรมลายูและภาคใต้ของไทย ขึ้นตามป่าดิบชื้นโดยเฉพาะใกล้ชายฝั่งทะเล และป่าชายหาด ความสูงไม่เกิน 100 เมตร
| | | | ชื่ออื่น ยางตัง (ชุมพร); ยางมันข้น (สงขลา); ยางมันหมู (นราธิวาส); ยางวาด (นครศรีธรรมราช, สุราษฎร์ธานี); ยางเสียน (สุราษฎร์ธานี)
| | ยางวาด: หลอดกลีบเลี้ยงหุ้มผลเรียบ (ภาพ: มานพ ผู้พัฒน์)
|
|
|
เอกสารอ้างอิง | Ashton, P. (1982). Dipterocarpaceae. In Flora Malesiana Vol. 9: 291–326. |
| Li, X.W., J. Li and P.S. Ashton. (2007). Dipterocarpaceae in Flora of China Vol. 13: 48–49. |
| Pooma, R. and M. Newman. (2001). Checklist of Dipterocarpaceae in Thailand. Thai Forest Bulletin (Botany) 29: 119–140. |
| Smitinand, T., J.E. Vidal and P.H. Hô. (1990). Dipterocarpaceae. Flore du Cambodge, du Laos et du Vietnam 25: 16–45. |