กล้วยไม้ดินกินซากอาศัยอาหารจากเชื้อรา หัวใต้ดินรูปกระสวยขนาดเล็ก ลำต้นตั้งตรง สูง 10–25 ซม. เกลี้ยง ไม่มีใบ มีกาบคล้ายเกล็ด 3–5 กาบ รูปไข่ ยาว 1–2 มม. ช่อดอกแบบช่อกระจะ ออกที่ยอด แกนช่อยาว 0.5–1 ซม. มี 3–10 ดอก ดอกบานทีละดอก ใบประดับรูปสามเหลี่ยมแคบ ยาว 0.5–1.5 มม. ติดทน ดอกสีขาวหรืออมเหลือง กลีบเลี้ยงและกลีบดอกรูปไข่ ยาว 3–6 มม. กลีบเลี้ยงปลายมน กลีบดอกปลายแหลม เชื่อมติดกันที่โคน กลีบเลี้ยงคู่ข้างเชื่อมติดกันประมาณหนึ่งในสาม แนบติดโคนเส้าเกสร กลีบปากรูปลิ่มกว้าง กว้าง 1–1.2 ซม. ยาว 5–6 มม. เชื่อมติดโคนเส้าเกสรเป็นข้อ ปลายจัก 3 พู พูกลางสั้นกว่าพูข้าง ขอบเป็นคลื่น จานฐานดอกมีตุ่มที่โคนและปลาย โคนเส้าเกสรยาว 4–5 มม. เส้าเกสรยาวประมาณ 2 มม. ปลายบานออก มีปีกแคบ ๆ ปลายปีกข้างยอดเกสรเพศเมียแผ่เป็นรยางค์ ยาว 2.5–3 มม. คางโค้งพับลง ยาว 4–5 มม. มีจุดสีแดง ก้านดอกและรังไข่ ยาว 0.5–1.2 ซม.
พบที่ไห่หนาน และเวียดนาม ในไทยพบกระจายห่าง ๆ ทางภาคตะวันตกเฉียงใต้ที่เพชรบุรี ประจวบคีรีขันธ์ และภาคใต้ที่นครศรีธรรมราช สตูล ขึ้นตามป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น ความสูง 700–1100 เมตร
สกุล Didymoplexiopsis Seidenf. อยู่ภายใต้วงศ์ย่อย Epidendroideae เผ่า Gastrodieae มีชนิดเดียว ชื่อสกุลหมายถึงคล้ายกับกล้วยไม้สกุล Didymoplexis ซึ่งปลายเส้าเกสรไม่มีแผ่นรยางค์ (stelids)
| 
