ไม้พุ่มหรือไม้ต้น สูง 2–10 ม. เปลือกสีเทาลอกเป็นแผ่น หูใบยาว 1.2–2.5 ซม. โคนด้านในมี 50–70 ต่อม เรียง 7–8 ชั้น ใบรูปไข่หรือรูปไข่กลับ ยาว 4–9 ซม. ก้านใบยาว 1.2–2.5 ซม. ช่อดอกมี 4–12 ดอก ใบประดับย่อยแยก 2 แฉก ยาว 1–2 มม. มีต่อมด้านใน 1–3 ต่อม กลีบเลี้ยงรูปไข่ ยาวประมาณ 4 มม. ดอกสีขาวเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล กลีบรูปสามเหลี่ยมแคบ ยาวเท่า ๆ กลีบเลี้ยง ขอบมีขนครุย รยางค์จักเป็นพู่ ปลายอับเรณูมีรยางค์ 1 อัน ก้านเกสรเพศเมียยาว 2.5–3 มม. ผลรูปไข่ ยาวประมาณ 8 มม. ต้นอ่อนใต้ใบเลี้ยงยาว 8–13 ซม. โค้งงอ มีสันตามยาว ชี้ขึ้นหรือลงเล็กน้อย ปลายแหลมมน โคนสีน้ำตาล

พบที่แอฟริกา อินเดีย ศรีลังกา บังกลาเทศ พม่า คาบสมุทรมลายู ในไทยพบทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ และภาคใต้ ส่วนมากพบทางฝั่งทะเลอันดามัน เปลือกใช้ย้อมผ้าบาติก สารสกัดจากใบมีคุณสมบัติลดน้ำตาลในเลือดของหนูทดลอง

ชื่อพ้อง  Bruguiera decandra Griff., Ceriops roxburghiana Arn.

ชื่ออื่น   กะปูโลง, โปรง (เพชรบุรี); โปรงขาว (สมุทรสาคร); แสมมาเนาะ (สตูล); แหม mae (ภูเก็ต)