ไม้ต้น สูงได้ถึง 20 ม. มีขนสั้นนุ่มตามกิ่ง แผ่นใบด้านล่าง ก้านใบ กลีบเลี้ยง และรังไข่ ใบเรียงสลับระนาบเดียว รูปขอบขนานหรือแกมรูปไข่ ยาว 8–16 ซม. โคนเบี้ยว ขอบจักซี่ฟัน ก้านใบยาว 0.6–1.2 ซม. ดอกสีเขียว ออกเดี่ยว ๆ หรือเป็นกระจุกตามซอกใบ ใบประดับขนาดเล็กมีหลายใบ ก้านดอกยาว 5–8 มม. กลีบเลี้ยง 5 กลีบ เรียงซ้อนเหลื่อม ยาว 2–3 มม. ไม่มีกลีบดอก เกสรเพศผู้ 8–10 อัน ติดบนขอบจานฐานดอกรูปถ้วย ขอบจักเป็นพู รังไข่มีช่องเดียว พลาเซนตาตามแนวตะเข็บ 2–4 แนว ก้านเกสรเพศเมียสั้น ผลแห้งแตก รูปรี ยาว 2.5–3.5 ซม. มี 3 ซีก เมล็ดมีเยื่อหุ้มสีส้มแดง จักชายครุย

พบที่พม่า ภูมิภาคอินโดจีนและมาเลเซีย ในไทยพบทุกภาค ขึ้นตามป่าเบญจพรรณ ป่าเต็งรัง ป่าดิบชื้น หรือเขาหินปูน ความสูงถึงประมาณ 1000 เมตร

สกุล Casearia Jacq. เดิมอยู่ภายใต้วงศ์ Flacourtiaceae มีประมาณ 180 ชนิด ในไทยมี 11 ชนิด ชื่อสกุลตั้งตามหมอสอนศาสนาชาวดัตซ์ Johannes Casearius (1642–1678)

ชื่ออื่น   ก้วย, ผีเสื้อหลวง, สีเสื้อหลวง (ภาคเหนือ); ขุนเหยิง (สกลนคร); คอแลน (นครราชสีมา); จะร่วย (เขมร-สุรินทร์); ตวย (เพชรบูรณ์); ตวยใหญ่, ตานเสี้ยน (พิษณุโลก); บุนเหยิง (สกลนคร); ผ่าสาม (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ); กรวยป่า (ภาคกลาง)