ไม้เถาหรือไม้พุ่มรอเลื้อย มีขนรูปดาวประปรายตามกิ่งและช่อดอก ใบรูปไข่หรือแกมรูปขอบขนาน ยาว 12–18 ซม. ปลายแหลมยาว โคนมนหรือตัด แผ่นใบเกลี้ยง เส้นโคนใบข้างละ 1–2 เส้น ก้านใบยาวได้ถึง 10 ซม. ช่อดอกออกสั้น ๆ ตามซอกใบ ยาวได้ถึง 5 ซม. ช่อแขนงคล้ายช่อซี่ร่ม กลีบเลี้ยงรูปใบหอกขนาดเล็ก มีขนสั้นนุ่ม ดอกสีขาว กลีบรูปคุ่ม ยาว 2–3 มม. ติดที่โคนเส้าเกสรเพศผู้ มีขนบนเส้นกลางกลีบ ปลายกลีบเรียวแคบ จัก 2 พู ตื้น ๆ ก้านชูอับเรณูสั้น แผ่กว้าง โคนเชื่อมติดเกสรเพศผู้ที่เป็นหมัน 5 อัน เป็นแผ่นบาง ๆ รังไข่มีต่อมกระจาย ก้านเกสรเพศเมียรูปลิ่มแคบ ยาวประมาณ 0.5 มม. ผลเกลี้ยง เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2.5 ซม. รวมหนาม โคนหนามเป็นปุ่ม ก้านผลยาว 1–3 ซม เมล็ดสีดำ รูปรี ผิวเป็นสันตื้น ๆ 3 สัน (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ กำยานเครือ, สกุล)
พบที่พม่า และภูมิภาคอินโดจีน ในไทยพบกระจายทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก และภาคกลาง ขึ้นตามชายป่าเบญจพรรณ และป่าดิบแล้ง ความสูง 50–200 เมตร
|
