ไม้พุ่ม สูงได้ถึง 3 ม. มีขนสั้นนุ่มตามกิ่ง แผ่นใบด้านล่าง ก้านใบ และตาดอก หูใบรูปแถบ ยาว 0.5–1 ซม. ใบกว้างกว่าด้านยาว เส้นผ่านศูนย์กลาง 3–8 ซม. แฉกลึกเกือบกึ่งหนึ่ง ปลายแฉกกลม เส้นโคนใบข้างละ 3–4 เส้น ก้านใบยาว 1–3 ซม. ช่อดอกแบบช่อกระจะออกสั้น ๆ ตามซอกใบใกล้ปลายกิ่ง ก้านดอกยาวประมาณ 1 ซม. ใบประดับย่อยติดใต้กึ่งกลางก้านดอก ตาดอกรูปกระสวย ยาวประมาณ 2 ซม. ฐานดอกสั้น ดอกห้อยลงรูประฆัง สีเหลืองหรือสีม่วงอมชมพู มี 1 กลีบมีปื้นสีม่วงเข้มที่โคนกลีบด้านใน กลีบรูปไข่กลับ ยาว 4–5 ซม. เกสรเพศผู้ 10 อัน ยาว 1–2 ซม. โคนก้านชูอับเรณูมีขน รังไข่มีขนยาว ก้านเกสรเพศเมียยาวประมาณ 1.5 ซม. ฝักรูปแถบ ยาว 7–15 ซม. มีขนกำมะหยี่ ปลายเป็นจะงอย แตกอ้าออกบิดงอ

เข้าใจว่ามีถิ่นกำเนิดในเอเชียเขตร้อน ซึ่งอาจเป็นอินเดีย เป็นไม้ประดับทั่วไปในเขตร้อน เปลือกให้น้ำฝาดแก้บิด ตับอักเสบ

ชื่อสามัญ  Yellow Bauhinia