สารานุกรมพืชในประเทศไทย (ฉบับย่อ)
(Concise Encyclopedia of Plants in Thailand)


หมวดตัวอักษร 


Index to botanical names


ค้นหาคำศัพท์
ค้นหาคำศัพท์   



เสี้ยวเชียงดาว
วันที่ 2 ตุลาคม 2560

Bauhinia brachycarpa Wall. ex Benth.

Fabaceae

ไม้พุ่ม สูงได้ถึง 6 ม. มีขนสั้นนุ่มสีน้ำตาลตามกิ่งอ่อน หูใบ แผ่นใบด้านล่าง ก้านใบ ช่อดอก ใบประดับ ฐานดอก กลีบเลี้ยง และก้านดอก หูใบรูปเคียว ใบรูปไข่กว้าง ยาว 4–8 ซม. ปลายใบแฉกตื้น ๆ ปลายแฉกแหลมมน โคนเว้าตื้น แผ่นใบมีต่อมสีน้ำตาลกระจาย เส้นใบ 9–11 เส้น ก้านใบยาว 1–2 ซม. ช่อดอกแบบช่อกระจะสั้น ๆ ยาว 2–5 ซม. ใบประดับรูปแถบ ยาว 2–3 มม. ก้านดอกยาว 7–8 มม. ใบประดับย่อยขนาดเล็กติดที่โคนก้านดอก ตาดอกรูปไข่ ยาวประมาณ 5 มม. ฐานดอกสั้น กลีบเลี้ยงแยกเป็น 2 ส่วน ยาวประมาณ 3 มม. ดอกสีขาว กลีบรูปไข่แกมรูปขอบขนาน ยาว 5–7 มม. มีก้านสั้น ๆ เกสรเพศผู้ 10 อัน เรียง 2 วง วงนอกยาวเท่า ๆ กับกลีบดอก วงในสั้นกว่าเล็กน้อย อับเรณูมีขนาดเล็ก รังไข่มีขนหนาแน่น ก้านเกสรเพศเมียสั้น ยอดเกสรขนาดเล็ก ฝักรูปใบหอก ยาว 3–5 ซม. มี 2–4 เมล็ด (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ชงโค, สกุล)

พบที่พม่า และภาคเหนือของไทยที่ดอยเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ขึ้นบนเขาหินปูนที่เปิดโล่ง ความสูงถึงประมาณ 2000 เมตร

เสี้ยวเชียงดาว: ดอกออกเป็นช่อกระจะสั้น ๆ กลีบดอกรูปไข่แกมรูปขอบขนาน เกสรเพศผู้ 10 อัน เรียง 2 วง วงนอกยาวเท่า ๆ กับกลีบดอก วงในสั้นกว่าเล็กน้อย รังไข่มีขนหนาแน่น (ภาพ: ประทีป โรจนดิลก)

เอกสารอ้างอิง

Larsen, K., S.S. Larsen and J.E. Vidal. (1984). Leguminosae-Caesalpinioideae. In Flora of Thailand Vol. 4(1): 17–19.