ไม้พุ่ม สูงได้ถึง 3 ม. หูใบรูปแถบ ยาวประมาณ 1 ซม. ใบรูปไข่กว้าง ยาวได้ถึง 14 ซม. แฉกลึกถึงประมาณกึ่งหนึ่ง โคนรูปหัวใจ เส้นโคนข้างละ 4–5 เส้น แผ่นใบด้านล่างมีขนสั้นนุ่ม ก้านใบยาว 3–4 ซม. ช่อดอกแบบช่อกระจะสั้น ๆ มี 3–10 ดอก ก้านดอกยาว 0.5–2 ซม. ใบประดับติดใต้กึ่งกลางก้านดอก ตาดอกรูปกระสวยยาวได้ถึง 4 ซม. ปลายแยก 5 แฉกเล็ก ๆ ฐานดอกยาวประมาณ 5 มม. มีริ้ว กลีบเลี้ยงยาวประมาณ 2 ซม. ดอกสีขาว กลีบรูปขอบขนาน ยาว 4–6 ซม. เกสรเพศผู้ 10 อัน ยาวไม่เท่ากัน ก้านชูอับเรณูยาว 1.5–2.5 ซม. โคนมีขน อับเรณูยาว 4–5 มม. ก้านเกสรเพศเมียยาวประมาณ 1.5 ซม. ฝักแบน รูปแถบ ยาวประมาณ 10 ซม. ขอบเป็นสัน มี 5–11 เมล็ด (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ชงโค, สกุล)
มีถิ่นกำเนิดในภูมิภาคมาเลเซียแถบเกาะชวา บอร์เนียว ฟิลิปปินส์ และหมู่เกาะซุนดาน้อย เป็นไม้ประดับทั่วไปในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ บางครั้งพบกระจายในธรรมชาติตามป่าเบญจพรรณที่แห้งแล้ง
|
