ไม้พุ่มหรือไม้ต้น อาจสูงได้ถึง 10 ม. แยกเพศต่างต้นหรือร่วมต้น ใบประกอบ มีใบย่อย 3–5 ใบ เรียงเวียน ใบย่อยมีหลายรูปแบบและขนาด รูปรีถึงรูปแถบ ยาว 2.5–3.5 ซม. ขอบเรียบหรือจักซี่ฟัน แผ่นใบเกลี้ยงหรือมีขนด้านล่าง มักมีตุ่มใบเป็นขน ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนงสั้น ๆ หรือยาวได้ถึง 40 ซม. บางครั้งแตกแขนง ดอกออกเดี่ยว ๆ หรือออกเป็นกระจุกบนแกนช่อ กลีบเลี้ยง 4 กลีบ รูปไข่หรือรูปไข่กลับ ยาว 1–2.5 มม. ดอกไม่สมมาตร สีขาว มี 4 กลีบ รูปเล็บมือถึงรูปใบพาย ยาว 1–2.2 มม. มีก้านกลีบ ที่โคนมีสันนูนเป็นเกล็ดเล็ก ๆ 2 อัน เกสรเพศผู้ 8 อัน ก้านชูอับเรณูมีขน จานฐานดอกจักเป็นพู รังไข่มีขน ยอดเกสรเพศเมียจัก 2 พู ผลคล้ายผลผนังชั้นในแข็ง รูปกลมหรือรูปไข่ ยาว 4.5–12.5 มม. สุกสีส้มหรือสีแดง เมล็ดไม่มีเยื่อหุ้ม

พบในอเมริกาใต้ แอฟริกา มาดากัสการ์ เอเชียเขตร้อน ในไทยพบทุกภาค ขึ้นหลากหลายถิ่นที่อยู่ ความสูงถึงประมาณ 1900 เมตร มีสรรพคุณด้านสมุนไพรหลายอย่าง มีความผันแปรสูงทั้งรูปร่างและขนาดของใบ และช่อดอก เคยถูกจำแนกออกเป็นกว่า 200 ชนิด ในหนังสือพรรณพฤกษชาติของประเทศไทยระบุว่ามีชนิดเดียว และจำแนกเป็น 10 กลุ่มย่อย

สกุล Allophylus L. อยู่ภายใต้วงศ์ย่อย Sapindoideae เผ่า Thoinieae มีชนิดเดียว ชื่อสกุลมาจากภาษากรีก “allos” แตกต่าง และ “phyton” เผ่าพันธุ์ ตามลักษณะที่ผันแปรของรูปร่าง ขนาดของใบ และช่อดอก

ชื่อพ้อง  Rhus cobbe L.

ชื่อสามัญ  Indian Allophylus, Tit-berry

ชื่ออื่น   กวง, กุม (ภาคใต้); ไก่เถื่อน (ภาคกลาง); ข้าวตาก (ภาคตะวันออก); คางลาง (ภาคกลาง); ง้วนพู (ภาคตะวันออก); จ๊าตอง (ลำพูน); ต่อไส้ (ทั่วไป); ต่อไส้ขาว (ภาคใต้); ตานขโมย (กาญจนบุรี); ตาลอีลิ้น (สระบุรี); เพี้ยฟาน (ภาคเหนือ); แมงเม่า (ภาคตะวันออกเฉียงใต้); โลด, โลดน้ำ, สิบไส้ (ภาคใต้)