| เฟินขึ้นบนดิน เหง้าทอดนอน เส้นผ่านศูนย์กลาง 2–3 มม. เกล็ดสีน้ำตาลรูปแถบ ยาว 2–3 มม. ใบประกอบ 2 ชั้น รูปสามเหลี่ยมแกมรูปไข่ ยาว 20–40 ซม. ก้านใบยาว 25–50 ซม. โคนมีเกล็ด ด้านบนและแกนกลางเป็นร่อง ใบประกอบย่อยมี 1–4 คู่ ใบช่วงปลายเป็นใบประกอบชั้นเดียว รูปสามเหลี่ยมแกมรูปขอบขนาน ยาว 7.5–15 ซม. ใบย่อยรูปขอบขนาน เบี้ยว โค้งเล็กน้อย ยาว 1.5–6 ซม. ปลายมน โคนรูปลิ่มกว้างหรือมน แผ่นใบเกลี้ยงทั้งสองด้าน ขอบจักฟันเลื่อยในใบไม่สร้างสปอร์ จักตื้น ๆ ในใบสร้างสปอร์ เส้นใบแยกแขนงสองง่าม กลุ่มอับสปอร์เรียงตลอดขอบใบบน ประมาณกึ่งหนึ่งของขอบใบล่าง รูปขอบขนาน ยาว 2–5 มม.
มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาเขตร้อน ขึ้นเป็นวัชพืชหรือแพร่พันธุ์ในธรรมชาติทั่วไปในเขตร้อน ขึ้นตามที่โล่งในป่าดิบชื้นและชายป่าพรุ ความสูงระดับต่ำ ๆ
| | | ชื่อสามัญ Glaucous maidenhair fern
| ชื่ออื่น ก้านดำใบนวล, เฟินก้านดำ (ทั่วไป)
| | เฟินก้านดำ: ใบประกอบ 2 ชั้น กลุ่มอับสปอร์เรียงตลอดขอบบน ประมาณกึ่งหนึ่งของขอบใบล่าง (ภาพ: ผาทิพย์ ช่วยเนียม)
|
|
|
| เอกสารอ้างอิง | Lin, Y., J. Prado and M.G. Gilbert. (2013). Pteridaceae (Adiantum). In Flora of China Vol. 2–3: 238. |
| Lindsay, S. and D.J. Middleton. (2012 onwards). Ferns of Thailand, Laos and Cambodia. http://rbg-web2.rbge.org.uk/thaiferns/ |
| Tagawa, M. and K. Iwatsuki. (1989). Pteridaceae. In Flora of Thailand Vol. 3(2): 206–216. |
