ไม้พุ่มหรือไม้ต้น สูง 2–15 ม. มีเกล็ดรูปโล่ตามกิ่ง แผ่นใบด้านล่าง ก้านดอก ริ้วประดับ และกลีบเลี้ยง หูใบรูปใบหอก ยาวได้ถึง 1 ซม. ใบรูปไข่หรือรูปหัวใจ ยาว 7–23 ซม. ปลายยาวคล้ายหาง โคนตัดหรือรูปหัวใจ เส้นโคนใบข้างละ 2–3 เส้น เส้นแขนงใบข้างละ 3–5 เส้น ก้านใบยาว 3–11 ซม. ใบประดับคล้ายเกล็ด 2 อัน ติดที่โคนก้านดอก ก้านดอกยาว 1–8 ซม. ริ้วประดับรูปเส้นด้าย ยาว 0.8–1.5 ซม. หลอดกลีบเลี้ยงกว้าง 1.2–2.5 ซม. ติดทน ดอกสีเหลือง โคนด้านในมีปื้นสีม่วงอมแดง เปลี่ยนเป็นสีแดงชมพูก่อนร่วง กลีบดอกรูปไข่กลับ เบี้ยว ยาว 5–7 ซม. ด้านนอกมีขนละเอียดสีน้ำตาลแดง หลอดเกสรเพศผู้ยาว 2–2.5 ซม. ก้านชูอับเรณูยาว 2–5 มม. อับเรณูรูปคล้ายไต ยอดเกสรเพศเมียยาว 0.5–1 ซม. ผลแห้งไม่แตก กลม เส้นผ่านศูนย์กลาง 2.5–4 ซม. มี 5 สัน มีน้ำยางสีเหลือง ก้านผลยาว 2–8 ซม. แต่ละช่องมี 4 เมล็ด รูปสามเหลี่ยม ยาว 0.8–1.5 ซม. โคนมีขนสีน้ำตาลคล้ายไหม

พบในแอฟริกา อินเดีย ศรีลังกา จีน ไต้หวัน ญี่ปุ่น พม่า กัมพูชา เวียดนาม ภูมิภาคมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และหมู่เกาะแปซิฟิก ขึ้นตามชายฝั่งทะเล และเป็นไม้ประดับ ดอก ผล และใบอ่อนกินได้ เนื้อไม้แข็งทนปลวก สีแดงเข้ม ใช้ทำเป็นภาชนะใส่อาหารเนื่องจากไม่มีกลิ่น

ชื่อพ้อง  Hibiscus populneus L.

ชื่อสามัญ  Cock tree, Portia tree, Rosewood of Seychelles, Tulip tree

ชื่ออื่น   บากู (มาเลย์-นราธิวาส); ปอกะหมัดไพร (ราชบุรี); ปอมัดไซ (เพชรบุรี); โพทะเล (ภาคกลาง)