ไม้ต้น สูงได้ถึง 15 ม. ใบรูปขอบขนาน แกมรูปไข่หรือรูปไข่กลับ ยาว 10–45 ซม. แผ่นใบเกลี้ยงทั้งสองด้าน ก้านใบยาว 0.5–2 ซม. ช่อดอกตั้งตรง ยาวได้ถึง 30 ซม. มีขนสั้นนุ่ม ก้านดอกเทียมยาว 0.5–2 ซม. ขยายในผลเล็กน้อย ตาดอกรูปกลมหรือรูปไข่ ยาว 1–1.6 ซม. ปลายส่วนมากไม่มีจุก หลอดกลีบเลี้ยงยาว 5–8 มม. มีสันตามยาวประมาณ 12 สัน ด้านนอกมีขนละเอียด กลีบหนา รูปสามเหลี่ยม ยาวประมาณ 1 ซม. บานออกในผล ดอกสีชมพูอมม่วง กลีบรูปกลม ๆ ยาว 3–4 ซม. ขอบย่น ก้านกลีบยาว 1–1.5 ซม. เกสรเพศผู้ยาวเท่า ๆ กัน รังไข่เกลี้ยง ผลรูปรีกว้างหรือเกือบกลม ยาว 3–4 ซม. เกลี้ยง ปลายมีติ่งแหลม แตกเป็น 6 ซีก (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ ตะแบก, สกุล)

พบที่พม่า ลาว กัมพูชา ในไทยพบแทบทุกภาค ยกเว้นภาคใต้ ขึ้นตามป่าเต็งรัง ป่าดิบแล้ง และป่าดิบเขา ความสูงถึงประมาณ 1000 เมตร เป็นไม้ประดับทั่วไป

ชื่ออื่น   กากะเลา (อุบลราชธานี); กาเสลา, กาเสา (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ); จ้อล่อ, จะล่อ, จะล่อหูกวาง, หูกวาง (ภาคเหนือ); ชีมุง (เงี้ยว); ปะหน่าฮอ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน); อินทนิลบก (ภาคกลาง)