Index to botanical names
Dipterocarpaceae
ไม้ต้น สูงได้ถึง 40 ม. พูพอนขนาดใหญ่ ชันสีน้ำตาลเข้ม มีขนสั้นนุ่มและสะเก็ดรูปร่มหนาแน่นตามกิ่งอ่อน หูใบ แผ่นใบด้านล่าง และก้านใบ มีขนสั้นนุ่มตามช่อดอก กลีบเลี้ยงและกลีบดอกด้านนอกและผล หูใบรูปใบหอกกลับ ยาว 2–3.5 ซม. ใบรูปรีหรือรูปขอบขนาน ยาว 6–9 ซม. ปลายแหลมหรือแหลมยาว โคนรูปลิ่มหรือมน เส้นแขนงใบข้างละ 12–16 เส้น ก้านใบยาว 1.5–2 ซม. ช่อดอกยาว 3–9 ซม. ตาดอกรูปไข่ ก้านดอกสั้นมากหรือไร้ก้าน กลีบเลี้ยงรูปไข่ ยาวประมาณ 1.5 มม. ดอกสีเหลืองอ่อน โคนสีขาว กลีบรูปแถบ ยาวประมาณ 1.2 ซม. เกสรเพศผู้ 15 อัน เรียง 2 วง อับเรณูรูปกลม ๆ ฐานก้านเกสรเพศเมียสั้น ผลรูปไข่ ยาว 0.8–1 ซม. ปีกยาว 3 ปีก ยาว 4.5–7 ซม. ปีกสั้น 2 ปีก ยาว 1.5–4 ซม. โคนโอบหุ้มผลประมาณกึ่งหนึ่ง ก้านผลยาวประมาณ 1.5 มม. (ดูข้อมูลเพิ่มเติมที่ พะยอม, สกุล)พบที่คาบสมุทรมลายู สุมาตรา บอร์เนียว และภาคใต้ตอนล่างของไทยที่สงขลา ยะลา สตูล นราธิวาส ขึ้นตามป่าดิบชื้น ความสูง 250–1000 เมตร
ชื่อสามัญ Dark red meranti
ชื่ออื่น ซายอปราโนะ (มาเลย์-นราธิวาส); ซาโยไม๊เก๊าะ (มาเลย์-ยะลา); มารันติยาเรด (มาเลย์-สตูล); สยาแดง, สะระยาแดง (ยะลา, นราธิวาส); สยาเหลือง (ยะลา, ปัตตานี); สะระยาเมเราะ (มาเลย์-ภาคใต้)
สยาเหลือง: พูพอนขนาดใหญ่ ก้านดอกสั้นมากหรือไร้ก้าน โคนปีกโอบหุ้มผลประมาณกึ่งหนึ่ง (ภาพ: มานพ ผู้พัฒน์)
Ashton, P.S. (1982). Dipterocarpaceae. In Flora Malesiana Vol. 9: 541–543.
Pooma, R. and M. Newman. (2001). Checklist of Dipterocarpaceae in Thailand. Thai Forest Bulletin (Botany) 29: 158–159.